Igriš
Igriš (rum. Igriș) je naseljeno mesto u opštine Veliki Sempetar, okrug Timiš u Rumuniji.[1][2] Nalazi se na nadmorskoj visini od 87 m.
Igriš Igriș | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rumunija |
| Okrug | Timiš |
| Opština | Veliki Sempetar |
| Stanovništvo | |
| — (2011) | 1.115 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 46° 06′ 47″ S; 20° 47′ 05″ I / 46.113056° S; 20.784722° I |
| Vremenska zona | UTC+2 (EET), leti UTC+3 (EEST) |
| Aps. visina | 87 m |
  Igriš Igriš na karti Rumunije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 307386 |
| Pozivni broj | 0256 |
| Registarska oznaka | TM |
Prošlost uredi
Tu je postojao cisterinski manastir koji su uništili Tatari tokom najezde 1241. godine. Isti je osnovala supruga ugarskog kralja Bele III, a u njega su došli monasi iz Francuske. Igriš je 1541. godine postao vlasništvo tamiškog prefekta Petra Petrovića, koji je tu postavio srpsku vojnu posadu. Turci su već 1551. godine mesto uništili i ono je zapustelo.
Po "Rumunskoj enciklopediji" u 17. veku obnavljaju ga naseljenici, brojni Srbi; pominje se kao naseljeno mesto (1647). U sledećem 18. veku više nema mnogo Srba, a dominiraju Rumuni koji se naseljavaju u dva talasa (1715. i nakon 1750). Srbi graničari su masovno otišli u Rusiji 1751. godine.
Jegriš je 1764. godine pravoslavna parohija u Čanadskom protoprezviratu.[3] Po austrijskom carskom revizoru Erleru mesto "Egriš" je 1774. godine bilo u Modoškom okrugu, Čanadskog distrikta. Stanovništvo je bilo pretežno vlaško.[4] Kada je 1797. godine popisan pravoslavni klir u mestu "Jegriš" su bila četiri sveštenika. Parosi, pop Jovan Georgijević (rukop. 1784), pop Živan Nikolajević (1787), pop Gavril Georgijević (1796) i đakon Vasilije Putić služili su se svi srpskim i rumunskim jezikom.[5]
Stanovništvo uredi
Prema popisu iz 2002. godine u naselju je živelo 1.202 stanovnika.[6]
Popis 2002. uredi
Reference uredi
- ^ „The GeoNames geographical database”. 2012.
- ^ „Communes of Romania”. Statoids. Gwillim Law. 2010-07-27. Pristupljeno 4. 7. 2015.
- ^ "Srpski sion", Sremski Karlovci 1905.
- ^ J.J. Erler: "Banat", Pančevo 2003.
- ^ "Temišvarski zbornik", Novi Sad 8/2015.
- ^ a b „Recensământul Populaţiei şi al Locuinţelor”. Arhivirano iz originala 2012-09-18. g. Pristupljeno 2011-12-08.
Spoljašnje veze uredi
- Primăria Sânpetru-Mare Arhivirano na sajtu Wayback Machine (19. april 2019) (jezik: rumunski)
