Inkubator (ili neonatalni izolator) zatvoreni je medicinski uređaj, koji reprodukuje uslove slične onima iz intrauterinog života. Namenjen je za smeštaj nedonoščadi ili novorođenčadi sa malom porođajnom telesnom težinom, kojima obezbeđuje odgovarajući stepen oksigenacije, temperaturu,[1]vlažnost vazduha, ishranu, lečenja i praćenja sve dok novorođenčad ne budu u stanju da samostalno prežive pod normalnim uslovima. životne sredine.[2]
Prvi uređaji ovog tipa dizajniran je u Francuskoj u drugoj polovini 19. veka, i pod nazivom bili su namenjeni za održavanje termičke stabilnosti beba sa malom porođajnom težinom i lečenje bolesne novorođenčadi, kako bi se poboljšavala njihova šansa za preživljavanje. Prvi poznati inkubator, koji je razvijen u Carskoj istraživačkoj bolnici u Sankt Peterburgu, izgradio je nepoznati majstor pod upravom Fon Ruela, lekara carice Feodorovne, supruge cara Pavla I. Do 1850. godine oko 40 ovih modela inkubatora korišćeno je u Moskovskoj bolnici za istraživanja.[3]
Upotreba inkubatora na globalnom nivou proširila se počev od 1898. godine prvo u Sjedinjenim Američkim Državama, u kojima je profesor akušerstva Džozef B. DeLi prvi dizajnirao i implementira odeljenja sa inkubatorima u Čikagu.[4]
Od tada je postignut veliki napredak zahvaljujući dostupnosti novih materijala i sve naprednijih tehnologija koje se dana primenjuju u medicinskom sektoru.
Optimizacija termalnog okruženja pokazala se značajnom za poboljšanje šansi za preživljavanje male bebe[5] i zato seinkubator koristi kod prevremenih porođaja ili kod nekih bolesnih donošenih beba, kojima je potrebno obezbediti odgovarajuće toplotno okruženje ili za drugu odojčad koja nisu u stanju da održi normalnu telesnu temperaturu i druge vitalne parametre.[6]
Novorođenčadi koja imaju manju telesnu težinu u vreme rođenja (manje od 2.500 grama) ili koja su rođena pre termina, odnosno pre 38 nedelja gestacije, generalno trebaju inkubator. U ovim slučajevima je održavanje stalne temperature jedan od najvažnijih faktora jer zbog oskudne količine masnog tkiva i povećane disperzije toplote novorođenčad koja pripadaju ovim kategorijama ne mogu da prežive ako se ne drže u kontrolisanoj termalnoj sredini.[7]
Drugi važan faktor je vlažnost vazduha, koja se mora dovesti na takve vrednosti (uglavnom 80-90%) i time se ograniči dehidracija deteta.
Oksigenacija je još jedan bitan faktor za preživljavanje prevremeno rođenih beba. Njihov respiratorni sistem možda nije dovoljno zreo da omogući autonomno disanje na atmosfersakom vazduhu i stoga zahteva uvođenje kanile u traheju koja omogućava kontinuirano provetravanje respiratornog trakta.
U većini slučajeva, ishrana se daje direktno u venu, posebno ako probavni sistem novorođenčeta još nije savršeno zreo. U slučaju da bebin sistem za varenje već funkcioniše, ali još nije u stanju da guta ili siše, umesto njega se uvodi mala nazogastrična sonda kroz koju se može davati i majčino mleko kako bi se naviklo na normalnu hranu.
Period boravka deteta u inkubatoru varira od slučaja do slučaja. U slučaju odojčadi sa nedostatkom težine, period se završava kada dete dostigne odgovarajuću težinu; u slučaju nedonoščadi, potrebno je proveriti zrelost respiratornog i digestivnog sistema pre nego što se može odložiti. Nakon toga, novorođenčad se može staviti u termo kolevku i u svakom slučaju hraniti i pratiti još nekoliko dana, kako bi se postepeno prilagodila spoljašnjoj sredini.
Prema nameni inkubator može biti stacionarni i prenosni. Da bi se zdravstvenim radnicima omogućilo da bolje nadgledaju prevremeno rođenu decu, stacionarni inkubatori dizajnirani za jedinice intenzivne nege, koje omogućavaju da se izvrši većina testova (testovi krvi, ultrazvuk, testovi vida i sluha, mogući CT i rendgenski snimci) bez potrebe da se pomera novorođenče. U slučaju da je potrebno putovanje na veliku udaljenost, postoje inkubatori pogodni za premeštanje iz jedne bolnice u drugu i koji se mogu smestiti u ambulantna vozila, brodove ili helikoptere.[8]
Moderni stacionarni inkubator za bebe visoke tehnologije sa strogom termičkom regulacijom, servo kontrolisanim nivoom kiseonika i vagom u krevetu.
Stacionarni inkubator za bebe je relativno mala kutija sa staklenim providnim zidovima koja može imati otvore opremljene dugim gumenim rukavicama preko kojih medicinska sestre ili lekar može da brine o bebi, uz minimiziranje rizika od infekcije prilikom pristupa bebi.[9]
Ovaj relativno niskotehnološki inkubatora u širokoj je upotrebi širom SAD nekoliko decenija i danas se može naći u mnogim porodilištima.
Inkubator može da zadovolji širok opseg kliničkih zahteva i koristi se u dva režima rada - kao inkubator i topli krevetac (što daje veliku prednost inkubatoru), a nivo buke sveden je na najmanju moguću meru, kako bi tiho okruženje smanjio stres kod bebe.
Većina inkubatora za bebe opremljena je posebnim uređajima koji se koristi za procenu i lečenje bolesnih novorođenčadi. Oni uključuju:
Oksigenator: koji preko kontrolnog ventila u vazduh inkubatora može da isporuči dodatni kiseonik.
Merač krvnog pritiska: koji je povezana sa malom manžetnom koja je omotana oko ruke ili noge bebe. Ova manžetna automatski meri krvni pritisak i prikazuje podatke neophodne za praćenje vitalnih parametara od strane zdravstvenih radnika.
Kapuljaču za kiseonik: prozirna je navlaka koja se postavlja preko bebine glave i omogućava suplementaciju medicinskim kiseonikom
Transportni inkubator koji se koristi za neonatalnu intenzivnu terapiju i zaštićeni transfer (obratite pažnju na brojno prisustvo infuzionih špric pumpi, koja je od suštinske pomoći u neonatalnoj intenzivnoj nezi).Sistem za kontinuirani pozitivnim pritiska u disajnim putevima ili mehanički ventilator. Ventilator preuzima ulogu pluća i poboljšala plućnu funkciju i cirkulaciju bebe. Koristi se za bebe koje još uvek mogu spontano da dišu, ali im je potrebna respiratorna podrška.
Servo kontroler temperature vazduha sa grejačima u 10 nivoa, čiji je grejni element u rezervoar sterilne, destilovane vode. Temperatura vode u rezervoaru se kreće od 52° do 58 °C, što je baktericidno za većinu mikroorganizama koji se razmnožavaju na temperaturama od 20 do 45 °C (većina ljudskih patogena).[10]
Servo kontroler relativne vlažnosti vazduha koji se može podesiti na utvrđenu relativnu vlažnost između 70% i 80%, što je optimalno da bi se izbegao prekomerni gubitak vode i poremećaji elektrolita koji često doživljavaju prevremeno rođena novorođenčad sa ekstremno malom porođajnom težinom u prvoj nedelji života kada se inkubira u suvoj sredini.[10]
Servo kontroler za praćenje koncentracije kiseonika SpO2 i praćenje pulsa
Sistem za merenje težine bebe
Sistem dvostrukog zaključavanja na komandnom panelu što sprečava da beba slučajno ispadne iz inkubatora.
Rendgensku kasetu koja se može izvući sa bilo koje strane inkubatora bez otvaranja pristupnog panela.
Prenosni inkubator je inkubator u transportnom obliku koji se koristi kada se bolesna ili prevremeno rođena beba premešta, iz jedne bolnice u drugu, ili u veću medicinsku ustanovu sa odgovarajućom jedinicom intenzivne nege novorođenčad.[9]
Prenosni inkubator obično ima minijaturni ventilator, kardio-respiratorni monitor, intravensku pumpu, pulsni oksimetar i dovod kiseonika ugrađen u kućište inkubatora.
Osim što su otporniji na udarce i lakši od stacionarnih inkubatora, prenosni inkubatori obezbeđuju ispravan rad tokom transporta, uz pomoć baterija i punjača.
Nedostatak održavanja inkubatora može dovesti do toga da inkubator ima visok nivo ambijentalne buke koji potiče od neispravnih ili neusklađenih ventilatora koji cirkulišu vazduh, što može izazvati oštečenje sluha kod bebe.[11][12]
Neispravne brave na vratima inkubatora može omogućiti bebi da ispuzi iz inkubatora i padne na pod.[11]
Stariji inkubatori su koristili senzore temperature zasnovane na živi i često su se kvarili, izlažući bebu opasnim živinim isparenjima ( Diro, 1981.). Kod upotrebe ovih termometara nije bilo neuobičajeno da se nakupi živa iz polomljenih termometara i živinih prekidača na podu grejne komore inkubatora direktno ispod dušeka za bebe.[11]
Svetlosno okruženje ili ambijentalno osvetljenje u ikubatooru može da izazove posledice po vizuelne puteva ili izazove retinopatiju nedonoščadi (RN), dok prekomerno izlaganje neprekidnom osvetljenju može negativno uticati na obrasce aktivnosti u mirovanju novorođenčeta.[13]
Kako dušeci u inkubatoru predstavljaju primarni rezervoar za patogene[14] neophodno je da se preispitao dizajn inkubatora i koncepcija dušeka, kao i da se ponovo proceni sastav upotrebljenih materijala.[15]
.jpg)
_(14773458232).jpg)
