Ijan Makjuan
Ijan Makjuan (engl. Ian McEwan; Olderšot, 21. jun 1948) engleski je romanopisac i pripovedač. Dobitnik je uglednih priznanja kao što su nagrada "Somerset Mom" i Bukerova nagrada.[1]
| Ijan Makjuan | |
|---|---|
 Ijan Makjuan u Parizu 2011. | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 21. jun 1948. |
| Mesto rođenja | Olderšot, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Zvanični veb-sajt | |
| www | |
Biografija uredi
Kao sin profesionalnog oficira detinjstvo je proveo u vojnim bazama u Singapuru i Libiji.[2] Studirao je književnost i magistrirao na prvoj britanskoj katedri za kreativno pisanje kod kultnog satiričara Malkolma Bredberija. Na književnoj sceni pojavljuje se 1975. sa svojom magistarskom tezom - šokantnom zbirkom pripovedaka Prva ljubav, poslednji obredi, koja mu donosi nagradu "Somerset Mom". Sledi druga zbirka priča, a potom i romani Betonski vrt, Uteha stranaca, Dete u vremenu, Nevin čovek, Crni psi, Istrajna ljubav i virtuozna satira Amsterdam kojom osvaja Bukerovu nagradu 1998. Roman Iskupljenje iz 2001, ocenjen je kao remek-delo savremene anglofonske književnosti, dobija visoka priznanja u Britaniji, Španiji, Nemačkoj i SAD, i dostiže milionski tiraž.[3][4] Autor je i jedne knjige za djecu: Sanjar. Jedan je od najpopularnijih evropskih pisaca, a Tajms ga je 2009. godine uvrstio na listu 50 najvećih britanskih pisaca od 1945. godine. Dejli Telegraf mu je dodelio visoku 19. poziciju na listi 100 najmoćnijih ljudi u britanskoj kulturi.[5]
Na srpski su prevođeni njegovi romani koji su nailazili na značajan odziv kritike.[6]
Nagrade uredi
Dela na srpskom uredi
Romani uredi
- Uteha stranaca (1991)
- Crni psi (1998)
- Amsterdam (1999)
- Iskupljenje (2001)
- Trajna ljubav (2004)
- Sanjar (2006)
- Subota(2006)
- Čezil Bič (2007)
- Betonski vrt (2010)
- Solar (2011)
- Zakon o deci (2017)
- Orahova ljuska (2018)
- Dete u vremenu (2018)
- Mašine kao ja (2019)[9]
Priče uredi
- Geometrija tela: 4 priče (2014)
Reference uredi
- ^ „Makjuan favorit za nagradu "Buker"”. Mondo. Pristupljeno 26. 12. 2017.
- ^ „Ijan Makjuan: Kiš je moja Srbija”. Novosti. Pristupljeno 5. 2. 2020.
- ^ „Ian McEwan, The Art of Fiction No. 173”. The Paris Review. Pristupljeno 5. 2. 2020.
- ^ Vrbavac, Jasmina (2007). Tri i po: kritike (1. izd.). Zrenjanin, Novi Sad: Agora. str. 102—103.
- ^ „Ijan Mekjuan”. Biografija. Pristupljeno 5. 2. 2020.
- ^ Bazdulj, Miharem. „Pre seksa”. Vreme. Pristupljeno 26. 12. 2017.
- ^ „The Man Booker Prize 1998”. The Man Booker Prize. Arhivirano iz originala 05. 02. 2020. g. Pristupljeno 5. 2. 2020.
- ^ „Ian McEwan”. Literaryfestivals. Arhivirano iz originala 05. 07. 2019. g. Pristupljeno 5. 2. 2020.
- ^ „Makjuan, Ijan”. carobnaknjiga.rs. Pristupljeno 16. 9. 2019.
Literatura uredi
- Đergović Joksimović Zorica: Ijan Makjuan: polifonija zla. - Beograd: Geopoetika, 2009—341 str. ; 20 cm. - (Edicija Teorija / Geopoetika). ISBN 978-86-7666-204-3.