Википедија

Kafana Žagubica (Beograd)

Kafana Žagubica postojala je pre Drugog svetskog rata. Nalazila se u Beogradu, u Ruzveltovoj broj 2. Locirana je preko puta okretnice tramvaja ka Ulici kraljice Marije. Danas se tu nalazi klub Tramvaj.

Kafana Žagubica
Unutrašnjost kafane Žagubica iz 1934. godine, kafedžija Radenković sedi za jedinim stolom u praznoj kafani koja je pod sudskim sporom
Unutrašnjost kafane Žagubica iz 1934. godine, kafedžija Radenković sedi za jedinim stolom u praznoj kafani koja je pod sudskim sporom
Unutrašnjost kafane Žagubica iz 1934. godine, kafedžija Radenković sedi za jedinim stolom u praznoj kafani koja je pod sudskim sporom
Informacije
Lokacija Ruzveltova 2, Beograd,  Srbija
Status predložena
Otvaranje prva polovina 20. veka (pre Drugog svetskog rata)

Istorijat

uredi

Kafana Žagubica postojala je još od prve polovine 20. veka pa sve do pre dve decenije 21. veka. Adresa je bila Kraljice Marije 119. Nalazila se na uglu Grobljanske (danas Ruzveltove) i Kraljice Marije (nekad 27. marta). Imala je natpis ćirilicom ispisan prilično nečitko neonsko zelene boje iznad ulaza. To je bilo sastajalište dunđera, građevinskih tehničara, različitih majstora, kao i studenata obližnjeg Mašinskog fakulteta.[1] Zgrada je imala podrum, parter i dva sprata. Pored velike kafane bila su i tri dućana i devet stanova. Lokacija je bila povoljna, u blizini novog Tehničkog fakulteta, Biblioteke i Kraljeve zadužbine za stanove đaka Univerziteta.[2]

Danas Klub Tramvaj

uredi

Danas se na tom mestu nalazi klub Tramvaj nazvan po tome što tu prolaze stalno tramvaji duž Ruzveltove, a i skreću u Kraljice Marije.[3]

Zanimljivosti

uredi
  • Godine 1927, prvog juna je objavljena prodaja zgrade u kojoj se nalazi kafana Žagubica na uglu Grobljanske i Ratarske ulice.[2]
  • Tramvajsko stajalište kod kafane Žagubica je bilo uvek destinacija za određivanje tramvajskih karata, bilo da su one bile besplatne ili za osobe koje imaju pravo na povlašćene karte.[4]
  • Kada su uvedeni konjski tramvaji, bile su važne tri linije. Prva je išla od kafane Tri seljaka do Srpske krune (Slavija - Kalemegdan), druga na relaciji Šiško - Groblje (Terazije - Ruzveltova) i treća od kafane Žagubica do električne centrale na Dorćolu.[5]
  • Godine 1931. kafedžija Dragoljub Radenković je uzeo u zakup kafanu Žagubica. Krajem 1933. i početkom 1934. kafedžija nije imao para da plati zakup. Vlasnik lokala izda drugom zakupcu, ali Dragoljub nije hteo da se iseli jer mu je zakup važio do novembra 1934. godine. Popis je izvršna vlast smela da pravi od 8 sati ujutru do 6 sati popodne. Kafedžija je posle 6 časova popodne unosio stolove, stolice i staklariju, organizovao svirku i punio kafanu do poslednjeg mesta. To je dospelo i do suda, a i okarakterisano je kao krivično delo. U kafani je bio samo jedan sto i jedna stolica dok se sudski spor ne reši između vlasnika, kafedžije i novih zakupaca.[6]

Reference

uredi
  1. ^ „Beograd koga više nema”. Politikin zabavnik. Pristupljeno 23. 11. 2021. 
  2. ^ a b Prodaja zgrade u Beogradu. - U: Zastava, broj 116, strana 4, 26. maj 1927.
  3. ^ „Klub Tramvaj”. Beograd noću. Pristupljeno 24. 11. 2021. 
  4. ^ Pravilnik o izdavanju besplatnih i povlašćenih tramvajskih karata. - U: Beogradske opštinske novine, broj 3, strana 5, 29. januar 1929.
  5. ^ „Beogradske priče: Štajerci od Slavije do Kalemegdana”. Novosti. Pristupljeno 23. 11. 2021. 
  6. ^ Kafana Žagubica oko koje se bore kafedžija, kućevlasnik i dva ugledna člana Beogradske čaršije. - U: Vreme, 20. maj 1934, strana 10.

Spoljašnje veze

uredi
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кафана_Жагубица_(Београд)&oldid=26897233”