Kosta Alković
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Kostantin Kosta Alković (Zemun, 3. oktobar 1834 — Beograd, 15. maj 1909) bio je srpski fizičar, profesor fizike i mehanike i političar.
| Konstantin Kosta Alković | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 3. oktobar 1834. |
| Mesto rođenja | Zemun, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 15. maj 1909. (74 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Srbija |
Biografija uredi
Konstantin Kosta Alković rođen je u Beogradu 1834. godine. Dobio je državnu stipendiju posle završenoga Liceja na Politehničkom institutu u Beču. Diplomirao je 1859. matematiku, fiziku, mehaniku i praktičnu geometriju na bečkoj politehnici. Bio je profesor fizike[1] i mehanike u Liceju i Velikoj školi (od 1862. suplent, a profesor od 26. septembra 1863. do 1893), dekan Tehničkog odseka Velike škole (1868), rektor Velike škole (1885/1886;1891/92), redovni član Srpskog učenog društva, počasni član Srpske Kraljevske akademije (1892), ministar građevina Srbije (od 9. avgusta 1891. do 8. marta 1893), zastupnik Ministra prosvete i crkvenih poslova (od 26. decembra 1892. do 4. januara 1893).
Karijera uredi
Kosta Alković nije pisao udžbenike, ni naučne radove, ali je ipak pratio naučna i tehnička dostignuća i nastojao da fizički kabinet unapredi korisnom literaturom. Po povratku sa studija u Srbiju 1862. godine postavljen je za suplenta upražnjene katedre fizike na Liceju, a 1863. godine za jednog od deset profesora fizike na Velikoj školi. Pored fizike predavao je mehaniku, a od iste godine predavao je i elemente meteorologije i fizičke geografije na Vojnoj akademiji. U toku svog rada bio je i direktor fizičkog kabineta. Proslavio je 1887. godine redak jubilej - 25. godina za profesorskom katedrom na Velikoj školi.[2] Od 1863. do 1892. godine je bio profesor fizike na beogradskoj Velikoj Školi. Od 1893. godine njegov rad su nastavili njegovi učenici i kolege Đorđe Stanojević i Milan Nedeljković. Kao ministar građevina od 21. avgusta 1892. do 20. marta 1893. godine u vladi Jovana Avakumovića je odlikovan Ordenom Svetog Save prvog reda. Kasnije je bio i savetnik u srpskoj vladi. Odlikovan je za učešće u Srpsko-turskim ratovima 1876—1878. godine. Od 25. januara/7. februara 1870. godine je bio redovni član Srpskog učenog društva, i obavljao je funkciju sekretara Odbora za nauke prirodne i matematičke 1879/1880. Od 15/27. novembra 1892. godine je bio počasni član Srpske kraljevske akademije.[3]
Reference uredi
- ^ "Prosvetni glasnik", Beograd 1. maj 1943.
- ^ "Stražilovo", Novi Sad 3. decembar 1887.
- ^ Biografija na sajtu SANU