Krsto Ivanović
Krsto Ivanović (italijanski: Cristoforo Ivanovich; 1620 – 1689) bio je venetski istoričar srpskog porekla, prvi istoričar mletačke opere i melodrame[1] i autor nekoliko libreta.[2]
Krsto Ivanović | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 1620. |
| Mesto rođenja | Budva, Venecijanska republika |
| Datum smrti | 1689. |
| Mesto smrti | Venecija |
Biogafija
urediIvanović je rođen u Budvi u pravoslavnoj porodici,[3] u vreme Mletačke Albanije. Poreklom je saPrema vlastitom svedočenju, potiče od stare patricijske porodice koja se naselila u Budvi nakon napuštanja Cetinja.[4][5][6] U 1655. preselio se u Veronu, gde je bio član Accademia Filarmonica i Accademia dei Temperat. Godine 1657. seli se u Veneciju, grad u kojem je ostao do kraja života. Tamo je postao sekretar Leonarda Pesara, prokuratora San Marka, a kasnije, 1676. godine, postavljen je za kanonika Crkve Svetog Marka. Od 1663. godine napisao je nekoliko libreta za opere koje su izveli u pozorištima Venecije, Beča i Pjaćence.[7][8] On je katalogizovao sve opere održane u Veneciji od 1637. do 1681. godine u svojoj raspravi Memorie teatrali di Venzia, objavljenoj 1680. godine kao deo zbirke Minerva al tavolino. Pisao je sva svoja dela na italijanskom.
_Interno_-_Cristoforo_Ivanovich.jpg)
Dela
urediGotovo sva njegova dela su muzičke drame.
- L'amor guerriero (muziku napisao Pietro Andrea Ziani, 1663)
- La Circe (muziku napisao Pietro Andrea Ziani, 1665), music by Domenico Freschi, 1679)
- Coriolano (muziku napisao Francesco Cavalli, 1669)
- La costanza trionfrante (muziku napisao Gian Domenico Partenio, 1673 i Bernardo Pasquini kao Dov'è amore è pietà, 1679.
- Lisimaco (muziku napisao Giovanni Maria Pagliardi, 1673.
- L'africano trionfo di Pompeo (1678.
- Minerva al tavolino, 1680.[9]
- La felicità regnante, 1681.
- Memorie teatrali di Venzia, 1681.
Reference
uredi- ^ „Muzički informativni centar | Croatian Music Information Centre”. quercus.mic.hr. Arhivirano iz originala 16. 07. 2019. g. Pristupljeno 2019-07-16.
- ^ „Cristoforo Ivanovich (1628-1688)”. www.musicologie.org. Pristupljeno 2019-07-16.
- ^ primorskenovine. „Don Krsto nakon decenije “izlazi” iz podruma”. www.primorskenovine.me (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-07-16.
- ^ „MONTENEGRINA - digitalna biblioteka crnogorske kulture i nasljedja”. www.montenegrina.net. Pristupljeno 2019-07-16.
- ^ „[Projekat Rastko Cetinje] Miroslav Pantic: Knjizevnost na tlu Crne Gore i Boke Kotorske od XVI do XVIII veka (1990)”. www.rastko.rs. Pristupljeno 2019-07-16.
- ^ Deretić, Jovan; Bojović, Zlata; Mitrović, Marija (2007). Istorija književnosti za prvi razred srednje škole. Beograd: Zavod za udžbenike. str. 155.
- ^ „Krsto Ivanović – Butua.com – kultura i kulturni turizam Budve” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-07-16.
- ^ „[Projekat Rastko - Boka] Casopis"Boka", 23/2003.”. www.rastko.rs. Pristupljeno 2019-07-16.
- ^ Ivanovich, Cristoforo (1681). Minerva al tavolino (na jeziku: italijanski). Appresso Nicolò Pezzana.
Literatura
uredi- Ivano Cavallini: "Questioni di poetica del melodramma del Seicento nelle lettere di Cristoforo Ivanovich", in Giovanni Legrenzi e la Cappella ducale di San Marco, pp. 185–99 (Venice, 1990)
- Norbert Dubowy: Introduction to C. Ivanovich: Memorie teatrali di Venezia(Lucca, 1993)
- Miloš Milošević: "Il contributo di Cristoforo Ivanovich nell'evoluzione del melodramma seicentesco", in Il libro nel bacino adriatico (secc. XVI–XVIII)], pp. 111–24 (Venice, 1989)
- Miloš Velimirović. Cristoforo Ivanovich from Budva: the First Historian of the Venetian Opera(1967)
- Thomas Walker. "Gli errori di Minerva al tavolino: osservazioni sulla cronologia delle prime opere veneziane", in Venezia e il melodra
