Manastir Dionisijat
Manastir svetog Dionisija ili Dionisijat (grč. Μονη Διονυσιου) - je jedan od svetogorskih manastira, koji je u hijerarhiji Svete gore na 5-tom mestu po značaju. Nalazi se na jugozapadnoj strani Atosskog poluostrva. Osnovao ga je prepodobni Sveti Dionisije Svetogorski u XIV veku po kom je manastir i dobio ime.[1] Dionisije je uz posredovanje svoga brata Teodosija, u to vreme trapezundskog mitropolita, sredstva za izgradnju dobio je od cara Aleksija Komnina III.[2]
Manastirska crkva je posvećena rođenju Svetog Jovana Krstitelja i sagrađena je u periodu od 1537. do 1547. godine.
Manastir ima 14 paraklisa i to osam unutra i šest izvan zidova. Najvažnija je crkvica posvećena Bogorodici, nastala kada i glavni hram, čiji he sastavni deo. U njemu se čuva veoma stara ikona Bogorodice rađena u vosku, poznata kao Akatistna, a po predanju nosio ju je patrijarh Sergije 626. godine u litiji oko Vizanta za vreme avarske opsade.[3]
Danas u manastiru živi oko 50 monaha.
Biblioteka manastira poseduje desetak hiljada štampanih knjiga, takođe sadrži 804 rukopisa i više od 4.000 štampanih knjiga. Najstariji rukopis datira iz IX veka Dionisijev svetogorski kodeks. Sem rukopisa manastir u svojoj riznici ima veći broj dragocenosti od velikog istorijskog značaja, kao što je hrisovulja Aleksija III, krst Jelene Paleolog, predstava Raspeća u reljefu...
Manastir se od 1988. godine, zajedno sa ostalih devetnaest svetogorskih manastira, nalazi na UNESKO-voj listi svetske baštine u sklopu spomenika srednjeg veka objedinjenih pod zaštićenom celinom Planina Atos.
Galerija
uredi-
Dionisijat, pogled s mora
-
Dionisijat
-
Dionisijat, manuskript XIII vek