Manuil, Savel i Ismail
Tačnost ovog članka je osporena. |
Sveti Manuil, Savel i Ismail su pravoslavni svetitelji i mučenici iz 4. veka.
Bili su rođena braća. Rođeni su u Persiji. Vaspitani u hrišćanskom duhu i kršteni. Bili su visoki činovnici kod persijskog cara Alamundara.[1]
Car ih je poslao na pregovore sa rimskim carem Julijanom Otpadnikom.[2] Car Julijan je tada priredio svetkovinu gde su njegovi podanici prinosili žrtve idolima. Persijska braća su odbili da učestvuju u tome objašnjavajući da su došli kao izaslanici persijskog cara radi uspostavljanja mira među dva carstva, a ne zbog čega drugog; da su hrišćani, i da smatraju nedostojnim klanjati se mrtvim idolima i prinositi im žrtve.[3] Car Julijan ih je nakon toga bacio u tamnicu. Nakon dugih mučenja naredio je da ih ubiju. Persijski car Alamundar je zbog toga napao rimske snage Julijana Otstupnika i žestoko ga porazio.[pojasniti]
Sveta braća Manuil, Savel i Ismail postradali su mučenički 362. godine.
Pravoslavna crkva proslavlja svetog Manuila, Savela i Ismaila 17. juna po julijanskom kalendaru.
Izvori uredi
- ^ „Sveti mučenici Manuil, Savel i Ismail”. spc.rs.
- ^ „SVETI MUČENICI MANIUL, SAVEL I ISMAIL”. Crkva Hrista Spasitelja u Ubu. 2019-09-29. Pristupljeno 2024-01-23.
- ^ „Sveti mučenici Manuil, Savel i Ismail - Hram Uspenja Presvete Bogorodice u Cirihu”. pravoslavnacrkva.ch (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-01-23.