Marko Nicović
Marko Nicović (Kolašin, 10. maj 1946) srpski je advokat i bivši načelnik policije grada Beograda. Pripada drugoj generaciji karatista SFR Jugoslavije i jedan je od najboljih instruktor karatea u svetu. (Šihan 9. Dan).
| Marko Nicović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 10. maj 1946. |
| Mesto rođenja | Kolašin, FNRJ |
| Karijera | |
| Borilačka veština | Šotokan Vado-Rju |
| Učitelj | Taidži Kase |
| Rang majstorstva | Šihan, Crni pojas 9. Dan |
Biografija uredi
Marko Nicović je rođen 10. maja 1946. godine u Kolašinu kao najstarije dete oca Batrića i majke Dmitre. Nicovićevi roditelji su imali petoro sinova. Pored Marka ostala braća su Đorđe, Janko, Slobodan i Milorad. Porodica Nicović je nastala iz šireg crnogorskog bratstva Vlahovića. Nico, od koga nastaje prezime, bio je glavešina hajduka iz plemena Rovci koji su presretali turske karavane na putu od Bosne ka Carigradu. Od Markovog pretka Nica Vlahovića porodica nosi prezime Nicović. Osnovnu školu je završio u rodnom Kolašinu a gimnaziju u Peći. Nakon završene gimnazije 1964. godine dolazi na studije u Beograd gde upisuje Pravni fakultet na kome je diplomirao i magistrirao. Takođe je diplomirao je i na Međunarodnoj policijskoj akademiji FBI u SAD.[1][2]
Karate uredi
Karate počinje da trenira 1966. godine u Parizu a već 1969. godine izabran je u seniorski tim karate reprezentacije Jugoslavije. Bio je višestruki šampion Jugoslavije i sveta do 1973. godine kada se povlači iz seniorskog tima a karateom je nastavio da se bavi kao instruktor. Nosilac je crnog pojasa Šihan, 9. dan u karateu i crnog pojasa 3. dan u džudou. Bio je član i predsedništva Jugoslovenskog olimpijskog komiteta. Značajno je doprineo razvoju karate sporta u Jugoslaviji i Srbiji. Japanski premijer Riotaro Hašimota mu je uručio 1994. godine Specijalnu nagradu za razvoj karate sporta u svetu. Danas je predsednik Svetske karate konfederacije.[3]
Policija uredi
Nakon odsluženog vojnog roka zaposlio se u Beogradskoj policiji. Bio je viši inspektor u Odeljenju za krvne delikte, načelnik Odeljenja za suzbijanje krijumčarenja droga a potom i načelnik Uprave za suzbijanje kriminaliteta gradskog MUP-a. Pred kraj radne karijere bio je i specijalni savetnik pri MUP Srbije. Član je Međunarodne policijske asocijacije za borbu protiv droge.[4][2]
Govori nekoliko jezika engleski, francuski i španski. Autor je tri knjige o karateu i dve knjige o narkoticima. Oženjen je i otac dvoje dece.
Bibliografija uredi
- Karate, Beograd 1988.
- Ful Kontakt Karate, Beograd 1990.
- Opojne droge, Beograd 1990.
- ABC Karate, Beograd 1991.
- Droga Carstvo zla, Beograd 1996.
Reference uredi
- ^ Marko Nicović, biografija Pristupljeno 14. 2. 2017.
- ^ a b Nicović 1996, str. 311.
- ^ Nicović 1990, str. 146.
- ^ „Marko Nicović: o Zoranu Đinđiću, „Beloj Al Kaidi“ i narkoticima”. Arhivirano iz originala 14. 02. 2017. g. Pristupljeno 14. 02. 2017.