Memnon
Memnon (grč. Μέμνων) je u grčkoj mitologiji etiopski vladar, sin Titona i boginje Eoje, bratanac trojanskog kralja Prijama.[1]
Mitologija uredi
Memnon je rođen u Etiopiji, zajedno sa bratom Emationom i kada je njegov otac prešao u Aziju, u Suzu, on je ostao da vlada ovom zemljom. On se sa mnogim drugim junacima priključio Trojanskom ratu na strani Trojanaca. Diktis Krićanin, autor pseudohronike Trojanskog rata piše daje Memnon, sin Titonov stigao u Troju sa velikom vojskom koja je brojala hiljade indijanaca i etiopljana koji su koristili različita naoružanja. Opisan je kao junak, uzvišene lepote i delovanja, sa mačem koji mu je iskovao Hefest. Borio se sa Ajantom, a onda i Antilohom, Nestorovog sina, koga je ubio, pa je i sam pao od Ahilovog mača, kao žrtva Ahilove osvete.[2] Sudbina Memnonovog oklopa nije poznata, govorilo se da je Memnonov mač kasnije pronađen u Asklepijevom hramu u Nikomediji, dok je oklop ili spaljen kad je kMemnon kremiran ili ga je Ahil odneo da ga spali na pogrebnoj lomači Antiloha.
Sahranjen je u Etiopiji, a prema legendi su iz njegovog pepela nastale ptice, takozvane memnoide, koje se se podelile u dva jata međusobno suprotstavljena poput dva naroda i koje su svake godine na godišnjicu Memnonove smrti letele do njegove grobnice sa mokrim krilima iz reke Esep, kako bi vodom skinule prašinu sa njegovog groba[3]. Verovalo se da je Memnonova majka njegove sunarodnike Etiopljane koji su ga sahranili pretvorila u ta neobična stvorenja, kako bi oplakala smrt svog sina. O Memnonovoj smrti postoji i drugačije predanje. Naime, neki veruju da je umro na svom prestolu i da dve statue Amenofisa III kod Tebe obeležavaju njegov grob.[4] Prema legendi, jedna od njih u zoru ispušta čudne zvuke kao Memnonov pozdrav majci, boginji zore.[5]
Memnonova smrt je opširno opisana u izgubljenom epu Etiopida, nastalom posle Ilijade, oko 7. veka p. n. e. Kvintus Smirnjanin takođe beleži Memnonovu smrt u Posthomerici.
Kasniji rimski i klasični grčki pisci veruju i navode da Memnon potiče iz Etiopije, ali to su samo pretpostavke pošto originalno istorijsko delo Arktina iz Mileta nije sačuvano u potpunosti, već samo fragmenti. Većina činjenica o Memnonu potiče od posthomerskih grčkih i rimskih pesnika. Homer Memnona samo usputno spominje u Odiseji, bez ikakvih činjenica.
Izvori uredi
- ^ „Enciklopedija Britanika”.
- ^ „Grčka mitologija”.
- ^ „Grčka mitologija”.
- ^ „Enciklopedija”.
- ^ Cermanović-Kuzmanović, A. & Srejović, D. 1992. Leksikon religija i mitova. Savremena administracija. Beograd.
