Migel de la Madrid
Migel de la Madrid Hurtado (šp. Miguel de la Madrid; Kolima, Meksiko, 12. decembar 1934 — Meksiko Siti, 1. april 2012) bio je predsednik Meksika od 1982. do 1988. godine.[1]
| Migel de la Madrid Hurtado | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Migel de la Madrid | |||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||
| Datum rođenja | 12. decembar 1934. | ||||||||||||
| Mesto rođenja | Kolima, Meksiko | ||||||||||||
| Datum smrti | 1. april 2012. (77 god.) | ||||||||||||
| Mesto smrti | Meksiko Siti, Meksiko | ||||||||||||
| Državljanstvo | meksičko | ||||||||||||
| Univerzitet | Nacionalni autonomni univerzitet Meksika, Harvard Kennedy School, Univerzitet Harvard | ||||||||||||
| Profesija | političar | ||||||||||||
| Porodica | |||||||||||||
| Supružnik | Paloma Kordero Tapija | ||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||
| Politička stranka | Institucionalna revolucionarna partija | ||||||||||||
| |||||||||||||
Biografija uredi
Diplomirao je na Pravnom fakultetu Nacionalnog autonomnog univerziteta u Meksiku (UNAM) u Meksiko Sitiju 1957, a magistrirao na Harvardu 1965. godine. Radio je u Narodnoj banci na posleovima spoljne trgovine i u Meksičkoj centralnoj banci, a do 1968. predavao je pravo na UNAM-u. Kao član vladajuće stranke u Meksiku, Institucionalne revolucionarne partije, Migel de la Madrid postao je vladin službenik u trezoru 1965. godine. Od 1970. do 1972. godine radio je za Petroleos mehikanos, da bi se nakon tog mesta vratio u vladu, zauzimajući niz ekonomsko-birokratskih dužnosti sve do imenovanja za ministra za planiranje i budžet u vladi Hose Lopeza Portilja (1976-1982). Bio je glavni autor privredno - razvojnog plana inspirisanog velikim prihodima od novih nalazišta meksičke nafte.[1]
Kao politički konzervativac i prijatelj poslovne zajednice, de la Madrid je tražio borbu protiv korupcije u vladi, u industriji pod okriljem države i u sindikatima. Nastavio je da vodi spoljnu politiku veće samostalnosti Meksika. Njegovu vladu obeležio je period ekonomske krize, koja je izbila još u vremene njegovih prethodnika. Visoka inflacija i rast spoljnog duga prouzrokovao je niz mera štednje, uključujući ukidanje više od 50.000 državnih radnih mesta i zamrzavanje plata radnika.[1]
Ostalo uredi
Godine 1985. Migel de la Madrid je postao počasni građanin Beograda.[2]
