Mletački zbornik
Mletački zbornik (poznat i kao Venecijanski) nastao je krajem XIV. ili početkom 15. veka. Tačnog datiranja nema, jer je rukopis prekinut, tako da nedostaje kolofon, koji je verovatno postojao, zbog toga se ne zna ništa ni o piscu, ni o osobi koja je naručila Zbornik, ali neki istorijski izvori tvrde da je možda pisan za Hrvoja Vukčića, vojvodu i vladara zapadne Bosne i Dalmacije. Približno datiranje zasniva se na paleografskoj i jezičkoj analizi rukopisa.[1]
Zbornik je vrlo blizak Hvalovom zborniku, i po jeziku, ali još više po prilozima i njihovom rasporedu, istom kao u Hvalovom zborniku, bar što se tiče tekstova koji su sačuvani. Rukopis se prvi put pominje 1719. godine, a 1794. već se njime bavio J. Dobrovski, koji je opisao njegovu sadržinu. Čuva se u Veneciji u Biblioteci sv. Marka. Razlike u odnosu na Hvalov zbornik su što je rukopis pisan lepše i čitkije nego Hvalov, a i slova su nešto veća.[2]
Prvi deo Zbornika čini četvorojevanđelje, iza kojeg sledi Apokalipsa, nepotpun praksapostol, zatim četiri apokrifna teksta: poslanice episkopa tirskog Doroteja o 68 učenika Gospodnjih i Epifanija o apostolima i dva apokrifa o Pavlovu obhoždeniju i mučeniju. Zatim slede Dela apostolska i njihove poslanice. Četvorojevanđelje u Mletačkom zborniku pisano je na pergamentu i hartiji ustavnim tipom ćirilice.
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Zbornik
- ^ „Mletački zbornik”. Arhivirano iz originala 09. 08. 2020. g. Pristupljeno 24. 05. 2020.
Spoljašnje veze uredi
- Plemenito Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. avgust 2020)
- Mletački zbornik