Mšinska močvara
Mšinska močvara (rus. Мши́нское боло́то) kompleks je visokih močvara i zaštićeno područje u kategoriji spomenika prirode (MUZP kategorija III) od nacionalnog značaja, u južnom delu Lenjingradske oblasti, na severozapadu evropskog dela Ruske Federacije. Lokalitet se nalazi u basenu reke Luge, i administrativno pripada Gatčinjskom i Luškom rejonu Lenjingradske oblasti.
| Mšinska močvara | |
|---|---|
IUCN kategorija III (spomenik prirode) | |
 Deo močvare u okolini jezera Vjalje | |
  | |
| Mjesto |  Lenjingradska oblast, Rusija |
| Najbliži grad | Luga |
| Koordinate | 59° 03′ 00″ N 30° 13′ 00″ E / 59.05000° S; 30.21667° I |
| Površina | 604 km² |
| Osnovano | 30. avgust 1982. god |
Zaštićeno područje zvanično je uspostavljeno 30. avgusta 1982. godine sa ciljem efikasnije zaštite jedinstvenog močvarnog ekosistema pomešanog sa borovim šumama. Od 1994. lokalitet se nalazi na ramsarskoj listi zaštićenih močvarnih ekosistema od međunarodnog značaja.
Osnovne informacije
urediZaštićeno područje Mšinska močvara nalazi se u međurečju reka Oredež i Jaščera, u slivnom području reke Luge (koja je deo basena Finskog zaliva Baltičkog mora), na teritorijama Luškog i Gatčinjskog rejona na jugu Lenjingradske oblasti Rusije. Zaštićeno područje obuhvata teritoriju ukupne površine 60.400 hektara, a od toga na močvare otpada 40% područja, dok je 49% pod gustim šumama (uglavnom borove četinarske šume). Spomenik prirode je uglavnom okružen gustim četinarskim šumama.
Područje je zvanično uspostavljeno 30. avgusta 1982. godine, dok je odluka o statusz zaštićenog područja potvrđena odlukom ruskih vlasti od 24. novembra 2003. godine.[1] Od 1994. godine nalazi se na listi zaštićenih močvarnih područja ramsarske konvencije.[2] Na lokalitetu svoja naučna istraživanja i osmatranja vrše studenti i profesori Sanktpeterburškog univerziteta, dok su turističke ture ograničene na određene delove ovog spomenika prirode.
Mšinski močvarni ekosistem formiran je pre oko osam hiljada godina i tokom tih godina na tom području su se usled truljenja organskih materija formirale moćne naslage treseta koje mestimično dostižu debljinu i do 6 metara (u proseku oko 3 metra). Lokalitet je poznat kao stanište ptica močvarica, a tokom perioda polaganja jaja pristup močvari je strogo zabranjen (osim u naučno-istraživačke svrhe). Najpoznatije ptičije vrste koje obitavajuna tom području su orao ribar, suri orao, bela roda, crna roda, Gavia arctica, Cygnus cygnus, Numenius arquata, buljina i Botaurus stellaris.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Mšinskoe boloto” (na jeziku: ruski). Osobo ohranяemыe prirodnыe territorii Rossii. Pristupljeno 9. 03. 2013.
- ^ „Mšinskaя bolotnaя sistema” (na jeziku: ruski). Osobo ohranяemыe prirodnыe territorii Rossii. Arhivirano iz originala 10. 03. 2013. g. Pristupljeno 10. 03. 2013.
Spoljašnje veze
uredi
