Narodnost
Narodnost je višeznačni pojam, koji se u užem značenju može koristiti za iskazivanje pripadnosti nekom narodu, dok se u širem, odnosno apstraktnom značenju može koristiti za označavanje posebnosti određenog naroda i njegovih ukupnih svojstava i obeležja, u ravni međuetničkih, odnosno međunacionalnih odnosa. U tom smislu, pojam narodnost se često koristi kao sinonim za etničnost, ali ponekad se takođe koristi i kao sinonim za nacionalnost, tako da njegovo konkretno značenje zavisi od konteksta upotrebe.[1]
Specifično značenje u SFRJ uredi
Pojam narodnost je u SFRJ počevši od 1974. godine upotrebljavan za označavanje nacionalnih manjina, čime se nastojala izbeći upotreba pojma "nacija" i svih izraza izvedenih iz tog pojma, koji je u ideološkom smislu posmatran kao prevaziđen. Tako su umjesto para pojmova „nacija i nacionalna manjina” upotrebljavani „narod i narodnost”. U ovakvoj nomenklaturi nije postojao prostor za pojam etnička grupa u smislu etničke zajednice koja nema svoju matičnu državu, mada su neki, na primer Rusini priznavani kao narodnost.
Ostale socijalističke zemlje nisu imale jedinstven odnos prema ovom pitanju uprkos ideološkom postulatu socijalizma da je nacija kapitalistički izum te da se smatra nepotrebnim i štetnim nasleđem iz prošlih vremena. Na primer, u Rumuniji je korišćen zajednički naziv „manjinci“ za pripadnike nacionalnih manjina i zbog nasleđenih istorijskih problema sa Mađarskom svi „manjinci” su tretirani nezadovoljavajuće, prema današnjim standardima.
Vidi još uredi
Reference uredi
Literatura uredi
- Todorović M., Nedović S., Sociološki rečnik, Beograd 1996.
