Narodno pozorište u Leskovcu
Narodno pozorište u Leskovcu se nalazi u ulici Koste Stamenkovića, broj 22.
 Narodno pozorište u Leskovcu | |
| Lokacija | ul. Koste Stamenkovića Leskovac  Srbija |
|---|---|
| Dezignacija | Narodno pozorište u Leskovcu |
| Maks. broj gledalaca | 278 |
| Konstrukcija | |
| Otvoreno | 1930. |
| Period aktivnosti | 1896—danas |
| Renovirano/obnovljeno | 2014 |
| Veb-sajt | |
| npl.org.rs | |
Istorijat
urediSa kratkim prekidima pozorišni život u Leskovcu traje već 124 godina.[1]
Prva predstava u Leskovcu, odigrana je od strane diletanske družine „Građansko Pozorište Jug Bogdan”, 1896. godine. Autor predstave „Boj kosovski” je Matija Ban. Ovu pozorišnu družinu formirao je 1896. godine Radoje Domanović, ondašnji profesor Gimnazije. Pozorišna družina je prestala da radi 1898. godine odlaskom Domanovića iz Leskovca. Od 1898. do 1926. godine u Leskovcu povremeno gostuju pozorišne družine iz Beograda, Niša, Skoplja, Zaječara, Šapca. U Leskovcu je 1926. godine osnovano profesionalno pozorište pod nazivom „Leskovačko gradsko pozorište” a 10. oktobra 1926. godine prikazana je prva predstava „Smrt majke Jugovića”, odigrana u sali hotela „Pariz”.[2] Ovo pozorište je vrlo brzo prestalo sa radom, ali je već 18. novembra 1934. godine u Leskovcu osnovano „Akademsko pozorište”, koje je vodio Bora Dimitrijević, a 9. januara 1935. godine prikazana je prva predstava „Običan čovek” od B. Nušića. „Akademsko pozorište” je radilo sve do februara 1941. godine. Posle oslobođenja Leskovca 23. oktobra 1944. godine osnovana je dramska sekcija koja kasnije prerasta u Narodno Pozorište. Od 3. oktobra 1970. Narodno Pozorište radi, jedino u Jugoslaviji, kao pozorište bez blagajne, ostvarujući tako ideju reditelja Dušana Mihailovića.[3]
Godine 2014. završeno je renovirnje zgrade pozorišta, po originalnim nacrtima iz 1930. godine, kada je na istom mestu podignut „Sokolski dom”. Pozorište je kapaciteta 278 sedišta.[1]
Nagrade za rad i dostignuća
uredi- Ordenom bratstva i jedinstva
- Vukovom nagradom
Scenski umetnici leskovačkog pozorišta dobitnici su brojnih nagrada na Susretima profesionalnih pozorišta Srbije — „Joakim Vujić” i festivalima. 1985. godine pozorište je učestvovalo na XX „Sterijinim igrama” u Novom Sadu.[4]
Reference
uredi
- ^ a b „Jubileji u Leskovcu”. ludus-online.rs. Pristupljeno 19. 7. 2018.[mrtva veza]
- ^ Zlatno doba Leskovca 1918-1941, Zvonimir Šimunec, str 26.
- ^ Free Seats Are the Ticket to Success for a Troupe in Yugoslavia That Always Plays to SRO Crowds. nytimes.com JAN. 15, 1973
- ^ [„Repertoar[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 10. 05. 2015. g. Pristupljeno 29. 01. 2015. Sukob URL—vikiveza (pomoć) Repertoar]