Nikola Antula
Nikola Antula (Beograd, 1884 — Čuke, 17. novembar 1916) bio je srpski književnik i književni kritičar.[1]
Nikola Antula | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1884. |
| Mesto rođenja | Beograd |
| Datum smrti | 17. novembar 1916. (31/32 god.) |
Osnovnu školu, gimnaziju i univerzitet završio je u Beogradu. Po završetku studija (1910) postavljen je za suplenta u četvrtoj beogradskoj gimnaziji. Kasnije je studirao italijansku književnost u Rimu. Kao rezervni konjički oficir, učestvovao je u balkanskim ratovima. Godine 1914. prešao je Albaniju.[1]
Napisao je: Rad na Srpskoj Bibliografiji (neštampano); Čeda Mijatović kao pripovedač (Srpski Književni Glasnik); Ocena jednoga rada o Ivanu Buniću (Srpski Književni Glasnik); pisao je književne kritike i prikaze u Srpskom Književnom Glasniku, Letopisu, Savremeniku, Narodu, Bosanskoj Vili i dr.; pozorišnu hroniku u Štampi.
Reference uredi
Literatura uredi
- „Nikola Antula”. Narodna enciklopedija. Zagreb: Bibliografski zavod. 1927.
Vidi još uredi
