Nikola Nestorović
Nikola Nestorović (Požarevac, 15. april 1868 — Beograd, 18. februar 1957) bio je srpski arhitekta i univerzitetski profesor.
| Nikola Nestorović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. april 1868. |
| Mesto rođenja | Požarevac, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 18. februar 1957. (88 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, FNR Jugoslavija |
Biografija uredi
U Požarevcu je završio osnovnu školu i nižu gimnaziju. Posle se preselio u Beograd, gde je maturirao u Realnoj gimnaziji, posle čega je upisao Tehnički fakultet Velike škole. Diplomirao je 1890. godine, i zaposlio se kao podinženjer u Ministarstvu građevina. Poslat je na rad u Požarevcu, gde je obavljao poslove na obeležavanju šuma i na regulaciji toka reke Morave.
U Beograd se vratio 1893. godine, sa zahtevom za stipendiju studija arhitekture u inostranstvu. Nije dobio stipendiju, ali je dobio plaćeno odsustvo i taj period je iskoristio i otišao na Tehničku visoku školu u Berlin. Studiranje je završio 1896. i nakog godinu dana je položio i državni ispit. Vratio se u Beograd i u Ministarstvu građevina je radio do 1905. godine. Već 1898. je postao honorarni profesor Tehničkog fakulteta. Za stalnog vanrednog profesora izabran je 1905. a za redovnog 1919. godine. Posle penzionisanja je ostao na Fakultetu kao honorarni nastavnik, sve do Drugog svetskog rata.
Do danas je poznato da je projektovao šezdesetosam objekata, uglavnom javne, poslovne i stambene namene, dok se u domenu sakralne arhitekture oprobao na dva projekta, odnosno konkursna rada. Stvaralačka delatnost od tri decenije i velika produktivnost, omogućili su sveobuhvatno sagledavanje, ne samo projektantskog opusa autora, nego i srpske arhitekture tog perioda i pojedinih njenih najznačajnijih primera, čiji je upravo Nestorović autor. Obrazovan u duhu akademizma, a savremen u shvatanjima, tokom celog stvaralačkog rada kretao se između akademskih postulata i savremenih secesijskih težnji, pod uticajem sredine u kojoj je stvarao. Na početku karijere kanoni akademizma su mu poslužili kao sigurni i provereni oslonac, da bi kroz saradnju sa arhitektom Androm Stevanovićem, ostvario veću sigurnost i slobodu u individualnijem umetničkom izrazu.[1]
Jedno od njegovih dela je Zgrada „Putnika” na Terazijama, podignuta 1914. za potrebe banke Nikole Boškovića.[2]
Njegov otac je bio trgovac i predsednik Požarevačke opštine, a sin arhitekta Bogdan Nestorović.
Značajnija arhitektonska dela uredi
- Uprava fondova (danas Narodni muzej) sa Androm Stevanovićem
- Kuća N. Nestorovića - Kneza Miloša 40
- Kuća V. Markovića - Terazije 38 sa Androm Stevanovićem
- Beogradska zadruga - Karađorđeva 48 sa Androm Stevanovićem
- Zgrada trgovca Stamenkovića (kolokvijalno: Zgrada sa zelenim pločicama) - Ugao Kralja Petra i Uzun-Mirkove Androm Stevanovićem
- Hotel Bristol - Ugao Karađorđeve i Hercegovačke
- Zgrada Tehničkih fakulteta- Bulevar kralja Aleksandra
Galerija uredi
-
Uprava fondova, prva decenija 20. veka -
Uprava fondova -
Beogradska zadruga -
Hotel Bristol -
Kuća Uroša Predića (iz 1910) -
Zgrada trgovca Stamenkovića -
Zgrada Tehničkog fakulteta
.jpg)
Reference uredi
- ^ http://nardus.mpn.gov.rs/handle/123456789/4960?show=full
- ^ Aleksić, D.; Mučibabić, D. (21. 7. 2019). „Zgrada „Putnika” postaje hotel”. Politika. Pristupljeno 22. 7. 2019.
Literatura uredi
- Divna Đurić-Zamolo; Graditelji Beograda 1815-1914
