Olivera Ćirković
Olivera Olja Ćirković (Beograd, 3. septembar 1969) je srpska spisateljica, slikarka, bivša košarkašica, kao i bivša osuđenica i članica međunarodne organizovane kriminalne grupe Pink Panteri.[4][5]
| Olivera Ćirković | |||
|---|---|---|---|
 Olivera Ćirković | |||
| Lični podaci | |||
| Nadimak | Olja, Majka, Žena zmaj | ||
| Mesto rođenja | Beograd, SR Srbija, SFRJ | ||
| Državljanstvo | Srbija | ||
| Supružnik | Srećko Ćirković | ||
| Deca | 1 | ||
| Zanimanje | košarkašica, spisateljica, slikarka | ||
| Visina | 1,93 m | ||
| Informacije o karijeri | |||
| Pro karijera | 1986-2000 | ||
| Pozicija | Krilni centar/Centar | ||
| Juniorska karijera | |||
| 1979-1986 | ŽKK Voždovac | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | ||
| 1987-1989 1989-1990 1990-1992 1992-1998 1998-1999 1999-2000 |
ŽKK Crvena zvezda ŽKK Jedinstvo Tuzla ŽKK Student Valjevo ŽKK Pagrati Atina [1] ŽKK Celje [2] ŽKK Crvena zvezda | ||
| Reprezentativna karijera | |||
| Jugoslavija [3] | |||
| Nagrade | |||
| |-
! colspan="3" style="text-align:center;vertical-align:middle;background-color:#eeeeee;" | Košarka |- ! colspan="3" style="text-align:center;vertical-align:middle;background-color:#cccccc;" | Evropsko prvenstvo do 18. godina |- | style="text-align:center;vertical-align:middle;" | || style="text-align:center;vertical-align:middle;" | 1988. Bugarska|| style="text-align:center;vertical-align:middle;" | | |||
| Zvanični veb-sajt | |||
| https://www.oliveracirkovic.com/ | |||
Košarkom je počela da se bavi sa svojih 10 godina, a prvi profesionalni ugovor potpisuje sa 18 godina. Veći deo karijere je provela u grčkoj košarci, a između ostalog nastupala je za Voždovac, Crvenu zvezdu, Jedinstvo iz Tuzle, Student iz Valjeva, Pagrati iz Atine, slovenačkom Celju i karijeru završava u Crvenoj zvezdi. Nakon završetka košarkaške karijere, preuzela je funkciju sportskog direktora Crvene zvezde.[1][2][3][6]
Nakon konačnog izlaska iz sporta, Olivera je počela iz hobija da se bavi prodajom bundi i markirane odeće u Beogradu. Pošto je roba koju je prodavala bila sumnjivog porekla, njen hobi je bio na ivici zakona. Ovim poslom je počela da ulazi u kriminal. Prvi put je uhapšena na Kritu 2006. godine, gde je bila organizator pljačke zlatare. Zbog ovog zločina je provela u zatvoru dve i po godine. Nakon izlaska iz zatvora nastavila je sa svojim kriminalnim poslovima, uglavnom pljačkama zlatara. Sledeći put je uhapšena u martu 2012. godine prilikom pripreme krađe. Već u julu iste godine ulazi u istoriju kao jedina žena koja je uspela da pobegne iz grčkog zatvora. Sam čin bežanja iz zatvora naišao je na veliku podršku, kako samih zatvorenika i zatvorenica u zatvorima, tako i od celokupne javnosti. Tokom njihovih pljački nije bilo povređenih niti ranjenih, zbog čega je u javnosti dobijala nadimke poput "Amazonka", "Žena zmaj", "Kraljica" i slično. U septembru iste godine ponovo je uhapšena i dobija kaznu od trideset dve i po godine zatvora. Nakon brojnih apelacionih sudova puštena je u avgustu 2017. godine.[7]
Tokom svog boravka u zatvoru otkriva svoj slikarski talenat, koji joj kasnije pomaže prilikom bekstva iz zatvora. Grčko pravosuđe je napravilo presedan i tokom jednog od njenih boravaka dodeljena joj je nagrada zbog njenog oslikavanja zatvora. Takođe u zatvoru je napisala i dve autobiografske knjige. Pink Panter- Moja zatvorska ispovest koja je izdata 2016. godine i Ja, Pink Panter: Ispovest, izdata 2018. godine. Iz braka sa svojim bivšim mužem Srećkom Ćirkovićem ima sina Nikolu.
Košarkaška karijera
urediKošarkom počinje da se bavi sa 10 godina u omladinskim kategorijama ženskog košarkaškog kluba Voždovac. Sa 18. godina potpisala je prvi profesionalni ugovor sa Crvenom zvezdom. Nastupala je i za žensku košarkašku reprezentaciju Jugoslavije do 18 godina. Godine 1988. je osvojila bronzanu medalju na Evropskom prvenstvu u Bugarskoj.[3]
Godine 1989. potpisuje ugovor sa Jedinstvom iz Tuzle. Ugovor koji je potpisala imao je veliku vrednost, tadašnja uprava i savez vodili su računa o svojim igračima. Nakon godinu dana prelazi u klub Student iz Valjeva, što smatra najboljim potezom u karijeri. U ovom klubu trener joj je bio Zoran Kovačević. Dobrim partijama za Student primetili su je brojni evropski klubovi.
Najveće interesovanje je pokazao Atinski Pagrati i godine 1992. ona odlazi na probu. Pokazala se kao odlično pojačanje i već u svojoj prvoj sezoni proglašena je najboljim strelcem prvenstva, kao i najboljim strancem. Nakon rođenja sina Nikole 1997. godine, pravi šestomesečnu pauzu u svojoj karijeri. Pagrati se u tim trenucima borio za opstanak u domaćoj ligi, povratkom Olivere izborili su opstanak, zbog čega je dobila veliko poštovanje ljudi iz kluba i same Grčke javnosti.[1]
Po isteku ugovora, prelazi u slovenački klub Celje.[2] Nakon jedne sezone prelazi u Crvenu zvezdu, gde trenira samostalno, bez ugovora. Godine 2000. odlučuje da završi košarkašku karijeru. Iste godine dobija i ponudu da postane sportski direktor kluba, koju nerado prihvata, ali ulaže velike napore da bi klub napredovao i čak se odriče plate. Ubrzo je shvatila da joj ovaj posao ne odgovara i zvanično se povlači iz sporta.[5]
Kriminalna karijera
urediPočetak kriminalne karijere
urediPred kraj košarkaške karijere, Olivera počinje iz hobija da se bavi prodajom markirane garderobe i bundi. Iako je roba stizala iz raznih nelegalnih izvora (uglavnom iz Grčke i Turske), njeni kupci su bili poznati muzičari, umetnici, političari, sportisti. Kako se posao razvijao, ona je sve dublje ulazila u kriminal. Nakon nekoliko godina i sama je počela da učestvuje u krađama. Nije učestvovala kao direktni izvršilac, već kao organizator. Ona je organizovala na kojim će se mestima obavljati pljačke i gde će se sklanjati plen, dok su iskusni i istrenirani ljudi, koji su radili za nju izvršavali dela. Uglavnom je novac od pljački ulagala u kupovinu stanova i automobila.[8]
Trenutak kada je prvi put imala dodira sa zakonom dogodio se 2006. godine. Tokom jedne pljačke na Kritu, gde je ona sa svojim prijateljem i još dvojicom plaćenih momaka pljačkala zlataru. Nakon uspešno obavljene pljačke ideja je bila da ona i njen prijatelj idu kroz grad, dok će 2 plaćenika ići obilaznim putem. Tokom rutinske kontrole policije, u njenom autu nađen je alat za pljačku (pajser), koji je njen prijatelj zaboravio da skloni.[9] S obzirom da je na alatu bila cena i mesto gde je kupljeno, ali i zbog njenog prepoznatljivog izgleda, policija je došla do dokaza da su oni počinioci. Oboje su završili u Kritskom zatvoru "Neapoli" . Zbog konflikta sa jednom od zatvorenica, vrlo brzo je izbačena iz ovog zatvora, na šta ona burno reaguje i prilikom premeštaja vređa čuvare i ostale zatvorenike. Prebačena je u najveći ženski zatvor Koridalos u Atini. Ukupno u oba zatvora provodi dve i po godine. Boravak i tretman nad zatvorenicima je izazvao ogorčenje kod Olivere i ona počinje organizovanije da radi, ulazeći sve dublje u kriminal.[10]
Drugi boravak u zatvoru i bekstvo
urediTokom priprema za jednu od organizovanih pljački u martu 2012. godine Olivera je uhapšena u svom stanu. Otkriveno je da je već služila zatvorsku kaznu i povezana je sa još nekoliko nerešenih slučajeva. Mit o grupi "Pink Panteri", kojoj je Interpol dodelio ovo ime, je već postao poznat u javnosti.[11] Smeštena je u slabije čuvan ženski zatvor. Tokom boravka u ovom, ali i prethodnom zatvoru ona je otkrila svoj slikarski talenat. Upravnica je primetila da se ona bavi slikanjem i bila je oduševljena. Ponudila joj je da oslika njenu kancelariju, koja se nalazila u blizini izlaza iz zatvora. Olivera je u to vreme planirala da pobegne iz zatvora. Vremenom kako su njene slike napredovale i ona je sticala poverenje samih stražara i upravnih organa zatvora. Jednom prilikom je zamolila upravnicu da joj njen prijatelj donese akvarel boje, jer se on razume u to i samo ih on može naći. Ispričala je stražarkama da se momak bavi fudbalom i modelingom, te su se one opustile i videvši ga, stekao je njihove simpatije. Njegov prvi dolazak je bio samo priprema za konačno Oliverino bekstvo. U međuvremenu ona stiče još veće poverenje stražara, kao da je nisu smatrali za zatvorenicu. Konačan čin Oliverinog bekstva dogodio se 12. jula 2012. godine oko 5 časova popodne. Njen prijatelj je ponovo došao u posetu i na samom ulazu ga je zajedno sa Oliverom, sačekala samo glavna stražarka, odnosno upravnica zatvora. On ju je na Oliverin znak udario, za šta je ona u tom trenutku pomislila da je bomba i uzviknula je "Bomba!" . Niko od stražara u tom trenutku nije pomislio da je neko pobegao. Oni su zatim bez ikakvog straha i neprimećeni otišli na motore, na kojima su bila još dva momka, koji su joj pomagali u bekstvu. Zbog velike koncentracije ljudi u okviru tog zatvora oni su neprimetno na motorima izašli. Pošto je Atina grad sa skoro 4 miliona stanovnika, ona je samim izlaskom već bila bezbedna. Nakon nekoliko dana otišla je za Srbiju, ilegalno, šumama preko Crne Gore i Makedonije. Grčka je raspisala međunarodnu poternicu, a zbog činjenice da Srbija nije imala tada policijski ugovor o saradnji sa Grčkom, ona je u Srbiji bila bezbedna.[12][13][14][15]
Povratak u Grčku
urediNakon samo mesec i po dana, Olivera se ponovo vraća kriminalnim poslovima. Posle jedne uspešno izvedene pljačke, ona je sa delom svoje ekipe uhapšena. U prvi mah nisu znali ko je ona, ali uzimanjem njenih otisaka je utvrđeno. Odmah su pozvali specijalnu antiterorističku jedinicu, koja ju je kasnije vodila na svako suđenje. Zbog njene bogate kriminalne prošlosti, kao i zbog bega iz zatvora, uvideli su da je ona zapravo opasnija nego što su mislili do tog trenutka. Smeštena je u zatvor sa maksimalnim obezbeđenjem. Taj zatvor je bio Eleonas Tiva, gde je smeštena u A blok. Oliveri, kao i celoj kriminalnoj grupi pripisana su dela, osim onih izvršenih, za koja policija nije imala konkretnih dokaza da su njihova. Nakon prvog suđenja dobija trideset dve i po godine zatvora (osuđena je za organizovani kriminal i razbojništvo). Jedina olakšavajuća okolnost je bila podrška grčke javnosti, kao i njenog bivšeg kluba Pagrati, koji do samog kraja nisu mogli da prihvate da je Olivera okoreli kriminalac. Olivera je u ovom zatvoru bila povratnica i u njemu je imala dosta prijatelja (običnih i političkih zatvorenika). Tamo se nalazi njena prijateljica Areti, ćerka bivšeg grčkog ministra, koja je zbog hapšenja svoga oca, takođe optužena.[16] Malo po malo, ona je ponovo počela da slika u zatvoru. Svojom upornošću i podrškom celokupne javnosti kazna joj je smanjivana na apelacionim sudovima. U avgustu 2017. godine, nakon pet i po godina boravka u zatvoru, Olivera je oslobođena jednog dela optužnice i puštena je na slobodu. Istog meseca je isporučena u Srbiju i određena je zabrana ulaska u Grčku na neko vreme.[11][7][4]
Privatni život
urediRođena je u Beogradu 1969. godine, gde je završila osnovnu i srednju školu. Od 1992. godine živela je u Grčkoj, gde je upoznala svog supruga Srećka Ćirkovića iz Valjeva. Venčali su se 2. juna 1997. godine i dobili sina Nikolu. Sa kriminalom se susrela još kao profesionalna košarkašica. Tri puta je završavala u zatvoru, sa ukupnim stažom od 7 i po godina robije. Veoma je bila popularna u grčkoj javnosti i svi su bili šokirani kada je prvi put uhapšena 2006. godine. Čak je i rukovodstvo njenog bivšeg kluba pomagalo u smanjivanju kazne i dobijanju raznih olakšica. Bila je jedna od retkih zatvorenica kojoj su Grčke vlasti dodelile nagradu, zbog slikarskog rada. Tokom boravka u zatvoru, spoznala je svoj talenat za pisanjem i kao plod toga izdala dve knjige.[17] Prvi intervju dala je 2016. godine dok je još bila u zatvoru. Direktor zatvora je dozvolio da u opuštenoj atmosferi daje intervju za srpske medije. Izlaskom 2. knjige javnost se poprilično zainteresovala za njen život i ona je gostovala u velikom broju emisija. Trenutno se bavi slikanjem, promovisanjem svog književnog rada, kao i propagiranjem normalnog načina života, ukazujući na svom pogrešnom primeru.[18][19][20][21]
Reference
uredi- ^ a b v „Olivera Vasic | European Cup Liliana Ronchetti (1996) | FIBA Europe”. www.fibaeurope.com. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ a b v „Olivera Vasic | Ronchetti Cup (1999) | FIBA Europe”. www.fibaeurope.com. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ a b v „Yugoslavia | 1988 European Championship for Junior Women | ARCHIVE.FIBA.COM”. www.fiba.basketball. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ a b „OD OBRUČA DO ZATVORA Neverovatna ispovest košarkašice koja je postala članica PINK PANTERA”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ a b „Olivera Ćirković”. Biografija (na jeziku: srpski). 22. 11. 2018. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Olivera Vasic profile, European Championship for Junior Women 1988”. FIBA.COM. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ a b „ŽENA ZMAJ NA SLOBODI! BIVŠA SRPSKA KOŠARKAŠICA, ČLANICA PINK PANTERA IZAŠLA IZ ZLOGLASNOG PRITVORA: Oliverino bekstvo iz zatvora je ušlo u anale grčkog pravosuđa”. kurir.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Dramatična životna priča Olivere Ćirković: Bila sam mozak bande „Pink Pantera”, a u Tuzli su me zvali hadžinica”. Avaz.ba (na jeziku: bošnjački). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Kako je srpska košarkašica, jedan od ključnih igrača grupe Pink Panter, izvršila nerealne pljačke i filmska bekstva iz zatvora (VIDEO)”. www.telegraf.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Olivera Ćirković za eTrafiku: Zatvor je fabrika zla koja proizvodi još veći kriminal”. eTrafika. 12. 9. 2018. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ a b „Najpoznatija srpska robijašica puštena iz zatvora!”. alo (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „ISPOVEST ČLANICE PINK PANTERA: Otimam samo od bogatih!”. kurir.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Panterka pobegla motorom iz zatvora”. www.novosti.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „„Panterka” pobegla iz zatvora”. Politika Online. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Srpska “Pink panterka” bivša košarkašica”. Glas Srpske. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Za bivšeg grčkog ministra 20 godina zatvora”. Al Jazeera Balkans (na jeziku: bošnjački). 7. 10. 2013. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „U prodaji knjiga „Pink Panter – Moja zatvorska ispovest“”. Bookvar. 28. 4. 2016. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Deca mi stalno prilaze, stvorili su od mene mit o vanzemaljskoj ženi: Bivša članica Pink Pantera otkriva šta je prvo uradila posle zatvora (VIDEO)”. www.telegraf.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ Šprajc, Zoran. „Najpoznatija pljačkašica kod Šprajca: 'Jedan dobar, veliki igrač treba znati kad se povući'”. Vijesti.hr (na jeziku: hrvatski). Arhivirano iz originala 11. 04. 2019. g. Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ Komunikacije, Neomedia. „Šefica bande Pink Panther: "Mene su zatvorili, a političari na Balkanu kradu milijarde" / Novi list”. www.novilist.hr (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 15. 5. 2019.
- ^ „Pink Panterka promoviše knjigu u Trebinju”. Omladinska organizacija "Korak Naprijed" Trebinje. 5. 10. 2018. Pristupljeno 15. 5. 2019.
Literatura
uredi- Ćirković, Olivera Pink Panter – Moja zatvorska ispovest. 2016. ISBN 978-86-521-2175-5.
- Ćirković, Olivera (2018). Ja, Pink Panter: Ispovest