Opsada Kartagine

Opsada Kartagine
	Deo Treći punski rat
	; Položaj Kartagine u sredozemlju
Vreme	149. p. n. e. — 146. p. n. e.
Mesto	Tunis
Ishod	Rimska pobeda. Kartagina osvojena od strane Rimljana.
Sukobljene strane
Rimska republika	Kartagina
Komandanti i vođe
Publije Kornelije Scipion Emilijan; Manije Manilije	Hazdrubal Beotarh; Himiliko Fameas
Jačina
80.000 vojnika; 4.000 konjice	90.000 branioca; 410.000 civila
Žrtve i gubici
17.000 mrtvih	445.000 mrtvih; 55.000 porobljenih

Opsadu Kartagine od 149. p. n. e. do 146. p. n. e. godine izvršili su Rimljani. Deo je Trećeg punskog rata, a završena je osvajanjem i razaranjem grada što je označilo kraj Punskih ratova i postojanja antičke Kartagine.

Uvod

Drugi punski rat završen je 201. p. n. e. pobedom Rima i velikim poniženjem za Kartaginu koja je odredbama mirovnog sporazuma morala plaćati pedesetogodišnji danak od 200 talenata srebra godišnje. I pored ogromnog danka (koji bi u današnje vreme iznosio pet tona srebra) Kartagina je nastavila sa bogaćenjem, uglavnom baveći se trgovinom. Kod Rimljana se ponovo pojavio strah da Puni mogu ojačati i ugroziti njihovu državu. Godine 151. p. n. e. Kartagina je isplatila poslednji danak smatrajući da je ispunila svoje obaveze. Međutim, Rimljani su smatrali da ugovor još uvek važi. Numidija napada kartaginske teritorije što je primorava da pošalje 25.000 vojnika u napad ne tražeći prethodno dozvolu od Rima. Bio je to neposredan povod za obnovu rata.

Kartaginjani pokušavaju da pregovaraju sa Rimom i dobijaju obećanje da ako pošalju 300 dece najbogatijih Kartaginjana u Rim kao taoce, da im Rim tada ostavlja pravo na zemlju i samoupravu. Kartaginjani su predali taoce, ali rimski konzuli, koji su se nalazili u Utiki zahtevaju da Kartaginjani predaju oružje i oklope. Kartaginjani i to ispunjavaju. Sledeđi zahtev je bio da se maknu 10 milja od grada Kartagine, da bi mogao biti zapaljen. Tada Kartaginjani napuštaju pregovore, a Rimljani opsedaju grad.

Opsada

Rimska armija pod komandom Manija Manilija opseda grad 149. p. n. e. U Kartagini je u tom trenutku bilo oko 500.000 stanovnika. Grad se odlučno branio. Pretvoren je u ogroman arsenal koji je proizvodio oko 300 mačeva, 500 kopalja, 140 štitova i 1000 projektila za katapult dnevno. Neuspehu Rimljana doprinosila je i loša disciplina unutar same armije. Dolaskom Publija Kornelija Scipiona Emilijana u Kartaginu poboljšana je disciplina. U proleće 146. godine Rimljani probijaju zidove Kartagine, ali i dalje ne uspevaju da osvoje grad. Svaka kartaginska kuća ili hram pretvoreni su u utvrđenja, a svaki Kartaginjanin bio je pod oružjem. Kartaginjani su se borili do kraja. Međutim, ulične borbe trajale su 6 dana nakon čega su se stanovnici Kartagine ipak morali predati.

Posledice

Rimljani su osvajanjem Kartagine 50.000 stanovnika prodali u ropstvo. Mnoštvo Kartaginjana pomrlo je od gladi tokom opsade, a veliki broj tokom posednjih 6 dana. Gradske zidine, građevine i luka kompletno uništeni. Sam grad rušen je više od dve nedelje. Okolna teritorija je posejana solju, tako da više nikad ništa tu ne može rasti. Postoje istoričari koji tvrde da nije bilo sejanja solju. Država Kartagina prestala je da postoji. Njene teritorije priključene su rimskoj provinciji Afrika. Rim je postao gospodar zapadnog Sredozemlja.

Vidi još

Literatura

Istorija starog Rima - N. A. Maškin, Naučna knjiga, 2002. godina