Opsada Kijeva (1240)
Opsada Kijeva 1240. bila je poslednji čin mongolskog osvajanja Rusije.
| Opsada Kijeva (1240) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo mongolskog osvajanja Rusije | |||||||
.png) Mongoli opsedaju Kijev | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Mongolsko carstvo | Galicija-Volinija | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Mongke-kan | vojvoda Dmitro | ||||||
| Jačina | |||||||
| Nekoliko tumena(10.000) nomadske konjice | 1000 ratnika i nekoliko hiljada građana | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| znatni | teški, grad spaljen | ||||||
.jpg)
Uvod uredi
.jpg)
Prvi mongolski pohod, u zimu 1237-38. pokorio je Rjazanjsku i Vladimir-Suzdaljsku kneževinu, dok je drugi pohod u jesen 1239. osvojio kneževinu Černjigov. Kijevski veliki knez Mihailo tada je odbio da se preda Mongolima, i oni su se povukli bez borbe. Novi pohod, na Kijev, došao je u leto 1240.
Uvod uredi
Nakon što je pogubio mongolske pregovarače, knez Mihailo pobegao je u Ugarsku, tražeći pomoć od kralja Bele IV. Pred Tatarima, Kijev se predao knezu Danilu Galičkom, koji je uputio vojvodu Dmitra da brani grad[1].
Opsada uredi
Na Kijev je došao lično Batu-kan, sa Subudaj-bagaturom i svom mongolskom silom[1]. Građani, predvođeni vojvodom Dmitrom, hrabro su branili zidine, a kada su one provaljene mongolskim katapultima, utvrdili su se u crkvi Presvete Bogorodice. Grad je osvojen nakon 3 meseca opsade, ali je vojvoda Dmitro pošteđen zbog svoje hrabrosti[1].
Posledice uredi
Mongoli su opljačkali grad i pobili na hiljade: kada je Đovani de Piano Karpini prošao kroz Kijev 1246, video je rasute lobanje na sve strane, dok je grad imao samo 200 naseljenih kuća.[2]
Nakon opsade, Kijev je pripao velikom knezu Jaroslavu II Vladimirskom, koji se 1243. pokorio Batu-kanu i dobio jarlik (dozvolu) da vlada Vladimir-Suzdaljem.
Knez Mihailo vratio se 1242. praznih ruku iz Ugarske u Černjigov. 1246. pogubljen je u Saraju od Batu-kana, zato što je odbio da se pokloni mongolskim idolima. Ruska pravoslavna crkva slavi ga kao Svetog Mihaila Černjigovskog.
Pad Kijeva 1240. označio je kraj mongolskog osvajanja Rusije: sve do 1380. (Bitka na Kulikovom polju) ruski knezovi vladaće po milosti ( "jarlik", darovnica) mongolskih vladara u Karakorumu, a zatim u Saraju. Put u Evropu bio je otvoren.[3]
Reference uredi
- ^ a b v „Russkie letopisi. Galicko Volыnskaя letopisь Ipatьevskiй spisok 13 vek”. www.bibliotekar.ru. Pristupljeno 01. 04. 2018.
- ^ Durant 2011, str. 738–739.
- ^ Gažević, Nikola (1970). Vojna enciklopedija. Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 569, tom 5.
Literatura uredi
- Durant, Will (2011). The Age of Faith : the Story of Civilization, Volume IV. 3M Company. [Place of publication not identified]: Simon & Schuster. str. 738—739. ISBN 9781451647617. OCLC 869431083.