Papa Pavle VI
Papa Pavle VI (lat. Paulus PP. VI; ital. Paolo VI, pravo ime Đovani Batista Enriko Antonio Marija Montini ital. Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini; Koncesio, 26. septembar 1897 — Kastel Gandolfo, 6. avgust 1978), je vladao kao papa Rimokatoličke crkve od 21. juna 1963. do svoje smrti 6. avgusta 1978. godine. Nasledivši Jovana XXIII, nastavio je Drugi vatikanski sabor, koji je zatvorio 1965. godine, sprovodeći njegove brojne reforme, i podstičući poboljšane ekumenske odnose sa istočnim pravoslavnim i protestantskim crkvama, što je rezultiralo mnogim istorijskim sastancima i sporazumima.
| Pavle VI | |
|---|---|
 Pavle VI | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Đovani Batista Enriko Antonio Marija Montini |
| Datum rođenja | 26. septembar 1897. |
| Mesto rođenja | Koncesio, Kraljevina Italija |
| Datum smrti | 6. avgust 1978. (80 god.) |
| Mesto smrti | Kastel Gandolfo, Italija |
| Narodnost | Italijan |
| Papa | |
| Redosled | 262. |
| Pontifikat | 21. jun 1963 — 6. avgust 1978. |
| Prethodnik | Jovan XXIII |
| Naslednik | Jovan Pavle I |
 Grb Pavla VI | |
Montini je služio u Državnom sekretarijatu Svete stolice od 1922. do 1954. Dok je bio u Državnom sekretarijatu Montini i Domeniko Tardini smatrani najbližim i najuticajnijim savetnicima pape Pija XII. Godine 1954, Pije je Montinija imenovao nadbiskupom Milana, najveće italijanske biskupije.[1][2] Montini je kasnije postao sekretar Italijanske biskupske konferencije. Jovan XXIII ga je uzdigao u Koledž kardinala 1958. godine, a nakon smrti Jovana XXIII, Montini se smatrao jednim od njegovih najverovatnijih naslednika.[3] Po izboru za papinstvo, Montini je uzeo ime Pavle VI.
On je ponovo sazvao Drugi vatikanski sabor, koji se automatski zatvorio smrću Jovana XXIII.[4][5] Nakon što je savet završio svoj rad, Pavle VI je preuzeo odgovornost za tumačenje i sprovođenje njegovih mandata, često prelazeći tanku liniju između oprečnih očekivanja različitih grupa unutar katoličanstva. Veličina i dubina reformi koje su uticale na sva polja crkvenog života tokom njegovog pontifikata premašile su slične reformske programe njegovih prethodnika i naslednika. Pavle VI je više puta govorio na marijanskim konvencijama i mariološkim sastancima, posetio marijanske svetinje i izdao tri marijanske enciklike. Sledeći Ambrozija Milanskog, imenovao je Mariju za Majku Crkve tokom Drugog vatikanskog sabora.[6] Pavle VI je opisivao sebe kao poniznog slugu stradalnog čovečanstva i zahtevao je značajne promene od bogatih u Severnoj Americi i Evropi u korist siromašnih u Trećem svetu.[7] Njegovi stavovi o kontroli rađanja, čuveno proglašeni u enciklici Humanae vitae 1968, često su osporavani, posebno u zapadnoj Evropi i Severnoj Americi. Ista opozicija pojavila se kao reakcija na političke aspekte njegovog učenja.
Biografija
urediNasledio je papu Jovana XXIII, koji je uspostavio Drugi vatikanski sabor, i odlučio je da ga nastavi. Negovao je poboljšane ekumenske odnose sa pravoslavnim i protestantskim crkvama, što je dovelo do mnogih istorijskih sastanaka i sporazuma. Kao pobornik reformske struje u katoličkoj crkvi ukinuo je 1966. Indeks zabranjenih knjiga, reorganizovao vatikansku kuriju, zalagao se za miroljubiva rešenja međunarodnih sporova i normalizovanje odnosa s komunističkim zemljama.
Raniji život
uredi
Điovani Batista rodio se 26. septembra 1897. kao drugo dete u porodici mesnih plemića. Njegov otac Đeorđ Montini i majka Điudita, rođena Algisi, imali su još dva sina Ludovika i Franciska. Điovani je kao dečak bio sramežljiv i vrlo osetljivog zdravlja. Njegova nesigurnost i hipersenzibilnost pratiće ga kroz celi život i nikada ih neje u potpunosti uspeo da sakrije pred ljudima. Ali to ga nije sprečilo da postane papa. Osnovno obrazovanje završio je u isusovačkoj školi u Breskiji. Nakon redovnog školovanja s devetnaest godina odlazi u semenište, a za svećenika je zaređen u Breskiji 29. maja 1920. On nastavlja studije teologije i prava u Rimu, na Papinskom univerzitetu Gregorijana i Papinskoj akademiji za obrazovanje diplomata (Accademia dei Nobili Ecclesiastici).
Godine 1923. papa Papa Pije XI šalje ga u službu pri nuncijaturi u Varšavi, ali zbog zdravstvenih razloga brzo napušta tu dužnost. Nakon toga radi u Državnom sekretarijatu za vreme kardinala Gasparija, a od 1931. predaje na Akademiji istoriju diplomatije. Od 1937. postaje bliski saradnik državnog sekretara kardinala Jugenija Pakelija. Kada je kardinal Pakeli 1939. izabran za papu Pije XII, Montini nastavlja usku saradnju sa njim. Godine 1954. papa Pije XII imenuje ga milanskim nadbiskupom, a četiri godine kasnije papa Jovan XXIII imenuje ga i kardinalom. U oktobru 1962. s radom započinje Drugi vatikanski sabor. Iako papa Jovan XXIII nije imao konkretan program za rad Sabora (Koncila), papa je želio, kako je rekao, da u crkvi sprovede „aggiornamento”, tj. posadašnjenje. U tu koncepcijsku zbrku red je uneo kardinal Montini koji je na jedanaest stranica pisanih rukom predložio jasnu liniju, sadržajno i organizacijski, te dobio potporu većine biskupa, čime je bila osigurana budućnost Koncila.
Izbor za papu
urediOsam meseci kasnije umro je papa Jovan XXIII. Od samog početka Montini je „papabile”, najizgledniji kandidat. Na konklavama je učestvovalo 80 kardinala, što je tada predstavljalo najveći broj izbornika u istoriji crkve. U petom krugu glasanja 21. juna 1963. Điovani Batista Montini izabran je za 262. naslednika apostola Petra. Uzeo je ime Pavle po uzoru na apostola Pavla.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „In the Diocese of Milan. A pastoral community dedicated to Paul VI (in Italian)”. 1. 10. 2014. Pristupljeno 21. 11. 2014.
- ^ „About Paul VI, Patron of the Institute”. Archdiocese of St. Louis. Arhivirano iz originala 21. 03. 2015. g. Pristupljeno 18. 3. 2015.
- ^ Hebblethwaite 1993, str. 322–23.
- ^ „Paul VI Blessed! (in Italian)”. Diocese of Brescia. 2014. Pristupljeno 28. 3. 2015.
- ^ „Letter to the diocese for calling a "Montinian Year" (in Italian)” (PDF). Diocese of Brescia. 2014. Arhivirano iz originala (PDF) 04. 06. 2016. g. Pristupljeno 28. 3. 2015.
- ^ Commissio Theologica Internationalis, Catholic Church (21. 8. 2009). Sharkey, Michael; Weinandy, Thomas, ur. International Theological Commission, Vol II: 1986-2007. str. 208. ISBN 978-1586172268.
- ^ 'It's not Easy Being a Christian', says Pope, Rome, IT: Vatican Radio, 11. 8. 2009, Pristupljeno 19. 5. 2014
Literatura
uredi- Adam, A (1985), Liturgie, Freiburg: Herder.
- Alnor, William M. (1989). Soothsayers of the Second Advent.
- Duffy, Eamon (1997). Saints and Sinners, A History of the Popes. Yale University Press..
- Fappani, Antonio; Molinari, Franco; Montini, Giovanni Battista (1979), Giovane, documenti inediti e testimonianze [Youth, unedited documents and testimonies], Turino: Maretti.
- Franzen, August (1988), Papstgeschichte (na jeziku: nemački), Freiburg: Herder, quoted as Franzen.
- ——— (1991), Kleine Kichengeschichte (na jeziku: nemački), Herder: Freiburg, quoted as Franzen, Kirchengeschichte
- Gonzalez, JL; Perez, T (1964), Paul VI, Paulist Press
- Graham (7. 11. 1983), Paul VI, A Great Pontificate, Brescia.
- Guitton, Jean (1967). Dialog mit Paul VI [Dialogues with Paul VI] (na jeziku: nemački). Wien: Molden..
- Hebblethwaite, Peter (1993). Paul VI: The First Modern Pope
. Paulist Press. ISBN 978-0-8091-0461-1.. - Lazzarini, Andrea (1964). Paolo VI, Profilo di Montini [Paul IV: profile of Montini] (na jeziku: italijanski). Roma, IT: Casa Editrice Herder. quoted from Papst Paul VI (na jeziku: nemački), Freiburg: Herder, 1964.
- Malachi Martin (1972). Three Popes and the Cardinal. New York: Farrar, Straus & Giroux. ISBN 978-0-374-27675-1..
- ——— (1981), The Decline and Fall of the Roman Church, New York: Putnam.
- Pallenberg, Corrado (1960), „Inside the Vatican”, Michigan University, Hawthorn Books, str. 273.
- Rahman, Tahir (2007). We Came in Peace for all Mankind – the Untold Story of the Apollo 11 Silicon Disc. Leathers. ISBN 978-1-58597-441-2.
- „Catholic Press” (translator). Microsoft. Arhivirano iz originala 23. 5. 2013. g. Pristupljeno 23. 6. 2013.
- „translator”. Microsoft. Arhivirano iz originala 23. 5. 2013. g. Pristupljeno 23. 6. 2013.
Spoljašnje veze
uredi
- Citati Pape Pavla VI
- Montini, Giovanni Battista Enrico Antonio Maria, Apostolic Constitutions, Encyclicals and documents issued, as well as his Last Will and Testament, Catholic pages, Arhivirano iz originala (list) 02. 05. 2005. g., Pristupljeno 27. 04. 2021.
- ———, The writings, Saint Mike, Arhivirano iz originala 3. 7. 2014. g., Pristupljeno 23. 2. 2006.
- ———, „Quotes”, Brainy Quote, Arhivirano iz originala 27. 9. 2011. g., Pristupljeno 22. 3. 2003.
- Montini, Giovanni Battista Enrico Antonio Maria, Opera Omnia [Complete works] (na jeziku: latinski), EU: Documenta catholica omnia, Arhivirano iz originala 20. 5. 2011. g., Pristupljeno 20. 5. 2011.
- Janet E. Smith, Pro-Humanæ Vitæ analysis, Good morals, Arhivirano iz originala 8. 12. 2020. g., Pristupljeno 22. 3. 2003, former Associate Professor of Philosophy at the University of Dallas.
- Wojtyla, Cardinal Karol, The truth of the encyclical "Humanæ vitæ", EWTN, Arhivirano iz originala 07. 06. 2019. g., Pristupljeno 27. 04. 2021.
- American attitudes towards Humanæ Vitæ, PBS.
- „Tomb of Paul VI”, Vatican Grottoes, St. Peter's Basilica.
- Impostor, TLDM, comparing pictures of Pope Paul VI to 'prove' he had been replaced by an actor while the real Pope Paul was 'kept drugged' in the Vatican.
- Pope Paul VI, IntraText: text, concordances and frequency list
- „Pope Paul VI”. Pathé News (video archive). Arhivirano iz originala 02. 02. 2017. g. Pristupljeno 27. 04. 2021..
- „Paulus VI, a forgotten pope”, YouTube (video) (na jeziku: italijanski).
- „The assassination attempt of Paulus VI”, YouTube (video) (na jeziku: italijanski).
- „The last years of Paulus VI (G.B. Montini 1974–78)”, YouTube (video) (na jeziku: italijanski).
