Papa Urban II
Urban II, pravo ime Ed de Lažeri (franc. Eudes de Lagery; rođen u mestu Šatijon sir Marn 1035; preminuo u Rimu 29. jula 1099. godine), bio je rimski papa od 1088. do svoje smrti 1099. godine.
| Urban II Urbanus II | |
|---|---|
 Papa Urban II | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Ed de Lažeri |
| Datum rođenja | 1035. |
| Mesto rođenja | Šatijon sir Marn,  Kraljevina Francuska |
| Datum smrti | 29. jul 1099. (63/64 god.) |
| Mesto smrti | Rim,  Papska država |
| Papa | |
| Redosled | 159. |
| Pontifikat | 12. mart 1088 - 29. jul 1099. |
| Prethodnik | Papa Viktor III |
| Naslednik | Papa Paskal II |
Biografija uredi
Mladost uredi
Poreklom Francuz, bio je pripadnik benediktinaca, najstarijeg monaškog reda u katoličkoj crkvi. Odgajan je za klerika u Remsu u školi Svetog Bruna gde je i postavljen 1055/60. godine za arhiđakona. Između 1067. i 1070. napredovao do priora. Na predlog pape Grgura VII dolazi u Rim gde je postavljen za kardinala biskupa Ostije. Godine 1084. poslat je kao legat u Nemačku. Ubrzo, nakon četiri godine, 12. marta 1088. izabran je za papu.
Papa Urban II uredi
Za vreme svog pontifikata nastavlja politiku pape Grgura VII u borbi za investituru protiv Henrika IV, Svetog rimskog cara. Bacio je anatemu na francuskog kralja Filipa I, odnosno (ekskomunicirao) ga je. U to vreme Seldžuci su zauzeli veći deo Male Azije pa sveti grad Jerusalim biva ugrožen. Podstaknut molbom vizantijskog cara Aleksija I Komnina da mu pomogne u odbrani Jerusalima, Urban II na koncilima u Pjačenci i Klermonu (1095), pred oko 200 prisutnih biskupa i plemića, poziva vernike na u krstaški rat za oslobođenje Hristovog groba i oslobađanje svetog grada Jerusalima od nevernika.
Papa Urban II, 27. novembra 1095.:[1]
Jerusalim sada drže neprijatelji Hristovi. On žudi za oslobađanjem i ne prestaje da vas preklinje kako biste mu pritekli u pomoć. Bog je vama Francima podario slavu po oružju veću no što je u drugih naroda. Stoga sa revnošću preduzmite ovo putovanje da biste se oslobodili svojih greha, sa izvesnošću nagrade - neprolazne slave u carstvu nebeskom.
Tako je započela za srednjoevropsku istoriju vrlo značajna epoha krstaških ratova.
Umro je dve nedelje nakon osvajanja Jerusalima od strane Krstaša. Proglašen za svetitelja 1881. godine. Dan sećanja na njega je 29. jul.
Reference uredi
- ^ Fajfrić 2006, str. 36.
Literatura uredi
- Opća enciklopedija Jugoslovenskog leksikografskog zavoda tom 8 (Š-Žva) Zagreb 1982. godine
- Fajfrić, Željko (2006). Istorija krstaških ratova. Tabernakl. ISBN 978-86-85269-05-9.
