Petko Čančar
Petko Čančar (Foča, 1936) je srpski pravnik, pjesnik i aforističar. Bivši je ministar pravde Republike Srpske.[1]
| Petko Čančar | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1936. |
| Mesto rođenja | Foča,  Kraljevina Jugoslavija |
| Politička karijera | |
| Politička stranka | Srpski narodni savez Republike Srpske (od 1997) Srpska demokratska stranka (do 1997) |
Život
urediKao narodni poslanik, učestvovao je u prvom sazivu Narodne skupštine Republike Srpske.[2] Obavljao je dužnost sudije Vrhovnog suda Srpske.[2] Bio je ministar pravde Republike Srpske od 18. januara 1998. do 12. januara 2001, nakon čega je penzionisan.[1][2] Živi u Foči.[2]
Priznanja
uredi- Predsednik Republike Srpske ga je 1994. odlikovao Ordenom Nemanjića prvog reda.[2]
Djela (bibliografija)
urediSvoju prvu knjigu pioezije za djecu je izdao kada je imao 21 godinu. Do 2012. objavio je 50 knjiga.[2]
- U ime naroda, (2012)
- Crna meta, (2008)
- Riječi dana govore, (2008)
- Oko na nebu, (2006)
- San i uzaludnost, (2005)
- I crvi idu na pecanje, (2002)
- Himna za gluve, Glas srpski (1999)
Izvori
urediSpoljašnje veze
uredi- Ko je ko u Foči (jezik: srpski)