Požaranje (Vrapčište)
Požaranje (mkd. Пожаране) je naselje u Severnoj Makedoniji, u severozapadnom delu države. Požaranje pripada opštini Vrapčište.
.JPG) Crkva Svetog Nikole u Požaranju | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Severna Makedonija |
| Opština | Vrapčište |
| Stanovništvo | |
| — (2002) | 26 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 41° 51′ 12″ S; 20° 51′ 57″ I / 41.8533° S; 20.8658° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 900 m |
  Požaranje Požaranje na karti Severne Makedonije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 1238 |
| Pozivni broj | +389 (0)42 |
| Registarska oznaka | GV |
Geografija
urediNaselje Požaranje je smešteno u severozapadnom delu Severne Makedonije. Od najbližeg većeg grada, Gostivara 8 km severno.
Požaranje se nalazi u gornjem delu istorijske oblasti Polog. Naselje je položeno na brdima zapadno od Pološkog polja. Istočno od naselja pruža se polje, a zapadno se izdiže glavno bilo Šar-planine. Nadmorska visina naselja je približno 900 metara.
Klima u ovom selu je planinska zbog znatne nadmorske visine.
Istorija
urediPostojao je pravoslavni hram posvećen Sv. Nikoli u Požaranju krajem 19. veka. Pri njemu je služio 1899-1906. godine prota Zaharije Petrović.
U mestu su krajem 19. veka četiri mahale: "Donja" - sa pravoslavnom crkvom i srpskom školom, i tu živi osam porodičnih zadruga. Zatim, "Volčovska" - sa samo jednom zadrugom doseljenom iz Proševca, koja ima "preslavu" Atanasov dan; "Gornja" - sa tri zadruge, doseljene iz Radomira, te "Jankovska" - dobila ime po domaćinu jedine zadruge - Janku. U svakoj mahali, koju čine zbijene kuće postoje dve-tri česme sa koritom za pranje veša. Najbolja voda je bila sa česme zvane "Pejkevac". Kuće su građene od nepečene cigle tzv. ilita, a pokrivene slamom (ržanicom) ili crepom (ćeramidom). Svaka kuća je lepa sa više odaja. Mesto je naseljeno sa raznih strane pre 200-300 godina, a najčešće krsne slave su Sv. Nikola, Petkovača, Mitrovdan, Bogorodica (Vavedenje), Varvara i Sv. Đorđe. izuzev Volčovske, ostale mahale ("male") imaja preslavu - Sv. Spasa.[1]
Između 1836-1895. godine tu nije bilo nikakve škole, a decu su kod svojih kuća opismenjavali sveštenici. Najstariji poznat takav privatni učitelj bio je pop Anđel Đurković.[2] On je đake učio staroj srpskoj azbuci i slovenskom čitanju - Časlovca i Psaltira. Nakon njegove smrti parosi su bili: pop Lazar iz Tetova, pa pop Isaija rodom iz Bituše. Deca su tada počela da pohađaju školu u Galati. Po dolasku novog sveštenika stvaraju se uslovi za otvaranje srpske škole u mestu. Zauzimanjem za tu stvar prota Zaharija Petrovića i Petra Mirčevića dobijena je carska dozvola za rad škole. Bilo je to 1895. godine kada su kupili kuću od Andona i pretvorili je u školsko zdanje. Prvi učitelj bio je Teofilo Karadžić rodom iz Galičnika. Kada je ovaj po molbi premešten školske 1897-1898. godine, došao je novi učitelj Lazar Đorđević, dotle pobuški. Školu pohađaju 40-50 đaka, oba pola. Učitelj Teofilo je inače odredio mesto na kojem će se izgraditi novo školsko zdanje.[3] Tu je 1899. godine pri srpskoj školi po prvi put proslavljena školska slava svetitelj srpski Sava. Domaćin školski bio je gazda Sima Bilbilović, a za iduće određen gazda Petar Mirčević. Svetosavsku besedu je izgovorio seoski učitelj pomenuti Lazar.[1] Domaćin školske slave bio je 1906. godine Andreja Jovanović.
Stanovništvo
urediPožaranje je prema poslednjem popisu iz 2002. godine imalo 26 stanovnika.
Pretežno stanovništvo u naselju su etnički Makedonci (85%), a u manjini su Albanci.
Većinska veroispovest je pravoslavlje, a manjinska je islam.
