Pozorište Oregon
45° 30′ 17″ S; 122° 37′ 40″ Z / 45.5046278° S; 122.6277533° Z
_-_1.jpg) | |
| Lokacija | Portland, Oregon SAD |
|---|---|
| Konstrukcija | |
| Otvoreno | septembar 4, 1925. |
| Arhitekta | Hjubert A. Vilijams |
| Vlasnik | Porodica Majzels (1925—2020) |
Pozorište Oregon, je pozorište i bioskop za odrasle u okrugu Ričhmond, jugoistočno od Portlanda, u Oregonu.[1] Pozorište je izgrađeno 1925. godine i u njemu su prvobitno bile postavljene orgulje Vurlitzer i vodvil. Kasnije bi se prikazivale holivudski, umetnički i filmovi na španskom jeziku. Zgradu je porodica Majzels kupila 1967. godine, a bioskop za odrasle je postalo sedamdesetih godina. Nastavio je da radi kao najduži gradski pornografski bioskop i ostao je u vlasništvu člana porodice Majzels sve do 13. februara 2020. godine.[2]
Bioskop je opisan kao „manje jeziv od većine drugih” duž novorazvijene ulice Jugoistočne divizije. Nazvani su i „poslednjim zadržavanjem jedne ere”, a odnosi se i na istaknutost prikazivanja filmova za odrasle u gradu tokom sedamdesetih godina 20. veka i na njegov status poslednjeg imanja u vlasništvu porodice Majzels.
Godine 2004. zgrada je identifikovana kao „mesto ulaganja i identiteta“ i dobila je pohvale zbog atributa koje vrednuje zajednica, kao što su kvalitetna arhitektura, lokalno vlasništvo i orijentacija na ulicu. Objekat je zatvoren početkom marta 2020. godine.
Opis i istorijat
urediPozorište je dvoetažno, sa oko 810 m2, a dizajnirao ga je Hjubert A. Vilijams.[3][4][5] Urađeno je u stilu italijanske arhitekture, sa planovima koje je sačinio Jniversal servis. Zgrada je izgrađena od cigle, a uključuje i maloprodajni objekat od stakla, dvostruke viseće prozore, ukrasnu ciglu i ravan krov. Po završetku, unutrašnjost je imala Vurlitzer cevi vrednosti 16.000 dolara, ukrašene rasvetne objekte pričvršćene na tavanicu sa visokom kupolom, 750 stolica s visokim naslonom, voditeljsku scenu i ekran dimenzija 4,9 m × 6,1 m.[6] Izgradnja pozorišta je koštala 35.000 dolara, a otvoreno je 4. septembra 1925. godine..[1]
Prvobitni vlasnik zgrade bio je Dž. V. Mekfalden.[5][6] Sledeći vlasnici bili su Dž. Dž. i Lidi Mod, Dž. S. Midlton, Mari Vat i Ernest Bas.[1] Ulazna vrata i blagajnu pozorišta izmienio je 1930. godine Dž. V. Mekfaden, zajedno sa izgradnjom nove kabine. Godine 1949. kada je Kongresna Hristova crkva rekonstruisala novu crkvenu zgradu na svom imanju u 33. jugoistočnoj ulici u pozorištu u Oregonu održavane su crkvene službe. Prednji ulaz pozorišta, uključujući njegova vrata i kabinu iz tridesetih godina, 1954. godine sanirao je Ferguson Kasadi.ref name=Lacher/>
Godine 1967. imigrantska porodica stekla je vlasništvo nad pozorištem. Porodica Majzels takođe je bila u vlasništvu drugih bioskopa, uključujući pozorište Aladin, propali i srušeni park Enkror, koji je danas poznat kao pozorište u Klintonovoj ulici. Pored holivudskih filmova, u bioskopima su se prikazivali umetnički i filmovi na španskom jeziku.[5]
Prvi seksualno eksplicitni film prikazan u Oregonu pušten je 1967. godine. Taj film je pozorištu pružio više posla za tri dana, nego dvonedeljne prodaje karata za predstave i ostale filmove i odatle interesovanje rukovodstva Oregona za ekskluzivno prikazivanje filmova za odrasle.
Značajn uspeh pozorište je doživelo 1972. godine, došlo je do povećanja broja filmskih projekcija za odrasle u više od desetak bioskopa u Portlandu.[1] Međutim, porastom broja video kaseta i uvođenjem kablovske televizije doveo je do pada posećenosti bioskopa, a do dvahiljaditih godina porodica Majzels je prodala svu svoju imovinu osim pozorišta u Oregonu. Gajne Majzels je do početka 2002. godine bio vlasnik pozorišta, a ono je bilo najstarije pozorišta koje deluje kao pornografski bioskop u gradu.[1]
Kao bioskop za odrasle, pozorište sa jednim ekranom zamenilo je tradicionalna sedišta.[7] Počelo je oglašavati emisije o seksu uživo u ranom delu 21. veka..[5][6][8] Godine 2005. godine Portland Merkuri istakao je da je pozorište svakodnevno prikazivalo heteroseksualne pornografske filmove, osim srede i subote, kada su imali biseksualni sadržaj.[1][9] Portland Mauntli je 2013. opisao „zeleni ulaz u pozorište koje vodi do DVD filmova za odrasle i ravnodušnim vratarom koji traži 8 dolara. Unutar nekoliko desetaka muškaraca, uglavnom starijih ljudi, zauzimaju mešavine starih kauča u gotovo potpunoj tami”.[1][10]
_-_2.jpg)
U februaru 2020, vlasniku je zabranjeno prikazivanje ekspicitnog sadržaja, a mesto je zatvoreno 3. marta 2020. godine.[11]
Prijem
urediPrema lokalnom filmskom arhivistu i autoru Geriju Laheru, rekord pozorišta u Oregonu kao najduže operirani bioskop za odrasle u Portlandu često nije javno priznat i predstavlja "oslednje zadržavanje jedne ere, pozivajući se na istaknutost projekcija filma za odrasle u Portlandu.[9] U intervjuu, Laher je izrazio želju da se pozorište vrati u tradicionalniji bioskop, ali bio je zahvalan što je mesto do danas bilo pošteđeno od zatvaranja i rušenja.[12]
Godine 2004. GNT Planing je u svoj izveštaj uključio pozorište kao „mesto ulaganja i identiteta“, koje je naručilo Odeljenje za vizuelnu koaliciju, koalicija članova zajednice iz obližnjih poslovnih i susedskih asocijacija.Odeljenje za vizuelnu koaliciju ulaže u „ekonomiju preduzeća u lokalnom vlasništvu, atraktivan ulični pejzaž i poziva susede da se zadrže na mestima u njihovom naselju.[5][6] Zgrada je identifikovana kao vredna zbog svoje starosti, uključujući kvalitetnu arhitekturu, lokalno vlasništvo i orijentaciju na ulicu.[6]
U svom pregledu pozorišta iz Portlanda iz 2005. godine, u Portland Merkuriju je napisano da „prepuna prostija udobnih sofa čini izlet ugodnim“, ali je kritikovao mesto održavanja zbog samo jednog ekrana i prikazivanja pretežno heteroseksualnih filmova.[13] U publikaciji je rečeno da je mesto bilo poput stvarnog bioskopa, te i da je mnogo manje jezivo od većine drugih.[14]
Reference
uredi- ^ a b v g d đ e „Historic Resource Inventory: 8-227-03530” (PDF). City of Portland, Oregon. maj 1980. str. 1—2. Arhivirano iz originala (PDF) 02. 01. 2015. g. Pristupljeno 1. 1. 2015. Note: Document accessible via the Oregon Historic Sites Database Arhivirano 2015-01-01 na sajtu Wayback Machine.
- ^ Shepard, Katie. (2020, March 6). Portland’s ‘porn palaces’ transformed the city into an X-rated haven. Now, its last erotic theater has closed. The Washington Post: https://www.washingtonpost.com/nation/2020/03/06/portland-porn-palace/
- ^ „Site Information”. Oregon Historic Sites Database. Oregon Parks and Recreation Department. Arhivirano iz originala 01. 01. 2015. g. Pristupljeno 1. 1. 2015.
- ^ „The Power of Place: Building Community Character on SE Division Street” (PDF). GNT Planning. 7. 6. 2004. str. 1, 24, 57. Arhivirano iz originala (PDF) 25. 06. 2015. g. Pristupljeno 28. 12. 2014.
- ^ a b v g d Lacher, Gary (10. 6. 2009). Theatres of Portland. Arcadia Publishing. str. 103. Arhivirano iz originala 21. 4. 2016. g. Pristupljeno 30. 12. 2014.
- ^ a b v g d Patail, Marty (1. 11. 2013). „The Last (Dirty) Picture Show”. Portland Monthly. Portland, Oregon: Sagacity Media. Arhivirano iz originala 27. 04. 2015. g. Pristupljeno 12. 12. 2014.
- ^ „History”. Waverly Heights Congregational United Church of Christ. Arhivirano iz originala 11. 12. 2004. g. Pristupljeno 30. 12. 2014.
- ^ DiStefano, Anne Marie (26. 7. 2012). „Division crowded with good eats”. Portland Tribune. Portland, Oregon: Pamplin Media Group. OCLC 46708462. Arhivirano iz originala 7. 10. 2015. g. Pristupljeno 30. 12. 2014.
- ^ a b Gardner, Will (14. 7. 2005). „Cinema du Sexxx: A Review of Portland's Porno Parlors”. The Portland Mercury. Portland, Oregon: Index Publishing. Arhivirano iz originala 06. 10. 2015. g. Pristupljeno 12. 12. 2014.
- ^ „Oregon Theatre – 2/9 Wood”. Puget Sound Theatre Organ Society. Arhivirano iz originala 25. 03. 2015. g. Pristupljeno 29. 12. 2014.
- ^ Monahan, Rachel (3. 3. 2020). „Portland’s Last Porn Theater Has Closed”. Willamette Week. Pristupljeno 3. 3. 2020.
- ^ „Portland's Most Ill-Advised Valentine's Date Spots”. IFC. 14. 2. 2012. Arhivirano iz originala 01. 10. 2015. g. Pristupljeno 30. 12. 2014.
- ^ „Scoop: What Jello Biafra Said in '81.”. Willamette Week. Portland, Oregon: City of Roses Newspapers. 18. 6. 2014. Arhivirano iz originala 31. 12. 2014. g. Pristupljeno 30. 12. 2014.
- ^ Cizmar, Martin (16. 10. 2013). „Restaurant Guide 2013: Different 'Vision: Looking at the future of Southeast Division Street”. Willamette Week. Portland, Oregon: City of Roses Newspapers. Arhivirano iz originala 01. 10. 2015. g. Pristupljeno 28. 12. 2014.
Spoljašnje veze
uredi- Pozorište Oregon na sajtu cinematreasures.org
