Pol Ekman
Pol Ekman (Vašington, 15. februar 1934) je američki psiholog.
Pol Ekman | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 15. februar 1934. |
| Mesto rođenja | Vašington, SAD |
| Veb-sajt | www |
Biografija uredi
Rođen je u Vašingtonu 1934. godine. Nije ni završio srednju školu, a već je sa petnaest godina upisao osnovne trogodišnje studije na Univerzitetu u Čikagu. Nakon toga je na Univerzitetu u Njujorku, a zatim nekoliko godina kasnije na Univerzitetu Adelfi doktorirao kliničku psihologiju. Kao student, zanimao se za istraživanja vezana za grupnu terapiju i želeo da postane terapeut.
Pol Ekman je poznat po ispitivanjima mikroizraza, a do saznanja o mikro-facijalnim ekspresijama je došao krenuvši upravo od proučavanja osećanja i emocija. Mikro izrazi su otkriveni 1966. godine od strane psihologa Hagarda i Isaka u istraživanjima naznaka neverbalne komunikacije. U njegovo vreme nije bio razvijen nikakav postupak za merenje pokreta lica. Nadovezavši se na radove i otkrića Hagarda i Isaka, Ekman je počeo da formira sistem proučavanja mikroekspresija.
Proveo je godine putujući po svetu i fotografišući izraze ljudi različitih rasa i uzrasta. U istraživanjima je obišao mnoge zemlje po svim kontinentima, a najviše je radio u Papui Novoj Gvineji, u Okeaniji, gde živi oko 1000 različitih kulturnih grupa i gde se govori preko 700 jezika.[1]
Počevši da istražuje osećanja, Ekman je posmatrao gestove i položaj tela, te je tako stigao do proučavanja ponašanja lica. Za njegov rad su bili ključni snimci koje je mogao da napravi, a kasnije pregledava, upoređuje i podrobnije proučava. Oko 1966. godine, dok je radio u bolnici, Ekman je snimao sve svoje pacijente beležeći dvanaestominutne razgovore. Pregledavajući snimke, po prvi put je primetio mikroekspresiju koja se javila kod jedne pacijentkinje koja je sve vreme pred kamerom lagala.
Pol Ekman je analizom ustanovio da postoji sedam osećanja kojima odgovaraju određene opšte mikroekspresije lica dugačke dvadesetpetinu ili čak petnaestinu jedne sekunde, a to su: bes, strah, prezir, gađenje, tuga, iznenađenje, i sreća.[2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Život je bajka – Pol Ekman, Čitač lica, Nina Zdinjak Arhivirano na sajtu Wayback Machine (19. april 2014), Pristupljeno: 19.4.2014.
- ^ Ekman, Pol; Frisen, Vols (1987). „Universals and Cultural Differences in the Judgments of Facial Expressions of Emotion.”. Journal of Personality and Social Psychology.
