Psara

Psara (grč. Ψαρά) grčko je ostrvo koje leži u sjevernom dijelu Egejskog mora, oko 22 km zapadno od dosta većeg ostrva Hios, a oko 150 km sjeveroistočno od glavnog grada, Atine. Ostrvo posjeduje maksimalnu dužinu od 8 x 7 km što njegovoj površini daje veličinu od 43 km². Sa okolnim ostrvcima čini zasebnu opštinu u okviru okruga Hios.

Psara

Ψαρά
Psara
Geografija
Koordinate	38° 33′ 00″ S; 25° 34′ 00″ I
Površina	43 km2
Visina	526 m
Administracija
Grčka
Najveći grad	Psara
Demografija
Stanovništvo	438  (1991)
Gustina st.	10,19 stan./km2

Koordinate:38°;34'Sgš 25°;35'Igd

Psara je brdovito ostrvo i oskudjeva vegetacijom. Skoro svi stalni stanovnici Psare, kojih je blizu 500, žive u istoimenom glavnom mjestu ostrva, koje leži u jednom zaštićenom zalivu, na južnoj strani ostrva. Iako je ovo ostrvo tokom 18. vijeka posjedovalo jednu od najjačih flota na Egejskom moru, današnji stanovnici uglavnom preživljavaju baveći se ribolovom i poljoprivredom. Turizam na Psari svojevremeno igra samo jednu sporednu ulogu, a razlog tome je uglavnom što ne posjeduje avionsku pistu, pa je povezanost ovog ostrva sa ostalim dijelovima Grčke prilično problematična.

Satelit; Psara (veće), Antipsara (manje)

Istorija

Crkva Svetog Nikole, nekadašnji manastir-tvrđava u kojem su junački izginuli srpski junaci u borbi za grčko oslobođenje od Turaka. Predvodio ih je Rade iz Grblja

Dokazano je da je Psara bila naseljena još u antičko vrijeme, ali svoj najveći procvat doživjela je u 18. vijeku. Psara je aktivno učestvovala u grčkoj borbi za nezavisnost koja je počela 1821. godine, a 21. juna 1824. godine dogodio se najcrnji dan u istoriji ovog ostrva. Naime Turci su uspjeli da osvoje ostrvo i pri tome su ubili ili protjerali oko 15 000 ljudi, a grad to temelja uništili. Od ove katastrofe (Masakr na Psari) Pasra se nije oporvila ni do današnjih dana. Mnogi potomci nekadašnjih stanovnika Pasre žive danas u Atini ili prekookeanskim zemljama (Amerika).

U odbrani Ipsare su junački izginuli i neki Srbi iz Boke kotorske. Na jugu ostrva, manastir Svetog Nikole je pretvoren u tvrđavu, u koji su hrišćani postavili 24 topa. Rade iz Grblja je sa svojim ljudima branio ovu tvrđavu. 1. jula turski brodovi su opkolili ostrvo. Sjeveroistok ostrva je branio Kosta Arbanas, koji se prodao Turcima. Rade je odlučio da ostavi primjer junacima i čast svom otačastvu. Otvorio je vrata tvrđave da izađe ko želi, a sam je odlučio da će zapaliti barutanu kada Turci navale. Svi su odlučili da tu poginu. Eksplozija je potresla cijelo ostvo, a pored stradalih hrišćana, bilo je i oko 2000 Turaka koji su živote izgubili pod zidinama manastira-tvrđave.

Vidi još

• Grčka ostrva

Spoljašnje veze

• Pasra: Karta i kratke infornacije na njemačkom