Rađevina
Rađevina je oblast u zapadnoj Srbiji između planina Vlašića, Cera, Jagodnje i Sokolskih planina. Dolinom Jadra povezana je sa Mačvom i Panonskom nizijom, a zajedno sa Azbukovicom čini Gornje Podrinje. To je pretežno brdsko-planinski kraj, pun šuma i pašnjaka ispresecanih bistrim i brzim rečicama. Najveći vrh u brdskom delu je Rožanj na Sokolskoj planini (973 m).
Ime je dobila po vojvodi Rađu, po legendi, jednom od sedam vitezova kneza Lazara, kome je na Rađevom polju podignut spomenik-obelisk nazvan „Rađev kamen”.[1]
U tursko vreme Rađevina je bila nahija. Po Vuku Karadžiću, Rađevina je bila knežina na desnoj obali Drine, između Loznice i Sokola. U prvoj polovini 19. veka, Rađevina je srez sa 34 sela i varošicom Krupnjem kao središtem.[2]
Njen najveći deo pripada opštini Krupanj, koju čine 23 naseljena mesta od kojih su 22 seoska naselja: Banjevac, Bela Crkva, Bogoštica, Brezovice, Brštica, Vrbić, Dvorska, Zavlaka, Kostajnik, Krasava, Kržava, Likodra, Lipenović, Mojković, Planina, Ravnaja, Stave, Tolisavac, Tomanj, Cvetulja,Belotić, Cerova, Šljivova i jedno varoško naselje, Krupanj, koji je privredni, kulturni i politički centar opštine.
Rađevina je pripadala ustaničkoj Srbiji tokom Prvog srpskog ustanka, potom je pripadala Podrinskoj nahiji koja je 1833. posle Hatišerifa postala deo Kneževine Srbije.
Posle Drugog svetskog rata, 1947. godine, sela Bastav, Belotić, Komirić i Konjuša su prešli iz rađevskog u podgorski srez,[3] i kasnije postali deo opštine Osečina.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Ravnaja-selo u Rađevini”. Upoznaj Srbiju. Arhivirano iz originala 27. 04. 2017. g. Pristupljeno 26. 4. 2017.
- ^ "Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika", Zagreb 1952.
- ^ Živorad Jevtić: Administrativno-teritorijalne promene u valjevskom kraju (1944-1955), pp. 62. i 64, u „Glasnik“, broj 23 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. novembar 2013), Međuopštinski istorijski arhiv, Valjevo, 1988. godine.