Википедија

Rekultivacija rudnika

Rekultivacija rudnika je proces vraćanja zemljišta na kom se odvijala eksploatacija mineralnih sirovina u prirodno ili ekonomski upotrebljivo stanje. Iako se proces rekultivacije rudnika odvija nakon što je otkopavanje završeno, planiranje aktivnosti rekultivacija rudnika odvija se pre nego što je izdata dozvola za eksploataciju ili započete rudarske aktivnosti. Rekultivacija rudnika stvara prijatne, potencijalno i korisne pejzaže koji ispunjavaju različite ciljeve, od obnove prirodnih ekosistema do stvaranja industrijskih i društvenih resursa. Rekultivacija rudnika je u Sjedinjenim Američkim Državama redovan deo savremene rudarske prakse. [1] U Srbiji je Zakonom o rudarstvu i geološkim istraživanjima predviđena obavezna rekultivacija nakon završetka eksploatacije. Savremena rekultivacija rudnika minimizira i ublažava efekte rudarstva na životnu sredinu .

A large pit of coal
2006. godine
A seeded field
2008. godine
Površinski rudnik uglja u Velikoj Britaniji pre i posle rekultivacije

Procesi rekultivacije uredi

Kao deo životnog ciklusa površinskog kopa uglja, kompletirana rudnička područja moraju biti podvrgnuta rehabilitaciji. Kada se rudarstvo završi, operatori moraju da vrate zemlju u njenu približnu izvornu konturu ili da zemlju ostave klasifikovanu i pogodnu za „višu i bolju“ upotrebu nakon rudnika koja je odobrena kao deo originalne rudarske dozvole. Izuzeci su kada je zajednici ili površinskom vlasniku potreban ravan ili nežno valjani teren. Prihvatljiva upotreba zemljišta nakon rudnika uključuje poboljšanja komercijalnih, stambenih, rekreativnih, poljoprivrednih ili javnih objekata . [2]

Pristup šumskim rekultivacijama uredi

U protekloj deceniji, novi pristup pošumljavanju - Pristup za rekultivaciju šumarstva, promovisali su državne rudarske agencije i Kancelariju za površinsku rekultuivaciju i sprovođenje kao prikladan i poželjan metod za povraćaj zemljišta iskopanog uglja, za podršku korišćenju šumskog zemljišta. Ovaj pristup je razvijen i podržan istraživanjima koja su sprovedena kroz projekat reke Pauvel, [3] kooperativni program istraživanja i obrazovanja fokusiran na teme od značaja za vađenje uglja i melioraciju u Aplečiji . [4]

Pristup za rekultivaciju šumarstva utvrđuje smernice za postizanje uspešnog pošumljavanja rudničkih zemljišta i mogu se sumirati u sledećih pet koraka: [5]

  1. Napraviti pogodan medijum pri sađenju za dobar rast drveća koji nije dubok manje od četiri metra i napravljen je od gornjeg sloja zemlje, peska i / ili najboljeg dostupnog materijala.
  2. Slobodno oceniti podlogu ili gornji sloj zemlje uspostavljen u prvom koraku za stvaranje nekompaktnog medijuma za rast.
  3. Koristiti zemljanu zaštitu koja je kompatibilna sa rastućim drvećem.
  4. Posaditi dve(ili više) vrste drveća: rane sukcesivne vrste za divlje životinje i stabilnost tla, zatim komercijalno vredne useve drveća .
  5. Koristiti odgovarajuće tehnike sadnje drveća .

Holistički pristup uredi

Kada vrhunska sukcesivna vrsta za lokalno okruženje nije šuma zbog lokalnih mikroklimatskih uslova, rekultivacija se može bolje postići uspostavljanjem raspona područja. Den Deget i drugi zagovarali su holističko upravljanje za povraćaj rudnika u ove vrste situacija. [6] [7] [8] Kada najbolji raspoloživi materijal nije gornji sloj zemlje, može se napraviti na licu mesta korišćenjem ranih sukcesivnih vrsta matičnih višegodišnjih trajnih trava i drugih biljaka, u kombinaciji sa stokom koja zamenjuje vrste divljih životinja potrebnih za kompletiranje biosistema.

  1. Oceniti najbolji raspoloživi materijal prema potrebnoj topografiji, uspostavljajući racionalno korišćenje resursa .
  2. Posaditi domaće vrste ranih sukcesivnih vrsta biljaka i trava.
  3. Pokriti ovo područje rastresitim slojem mulčene slame kako bi se osigurao početni "skok" početka proizvodnje stočne hrane.
  4. Koristeći racionalno korišćenje resursa kao vodič, odrediti pašnjake i primenite holističke tehnike planirane ispaše za lečenje zemlje.
  5. Ako je cilj uspostaviti područje divljih životinja ili prirodni park, budući da se ključne kamene vrste počinju vraćati (proces zvan ekološka sukcesija) ili se pojave u dovoljno velikom broju, stoka se može smanjiti ili eliminisati.

Alternativno, može se preduzeti integrisani pristup koji koristi holistički pristup da bi se postigla prva tri koraka pristupa reklamaciji šumarstva. Jednom kada su ta prva tri koraka izvedena i dobro uspostavljena, ispaša stoke može se smanjiti ili eliminisati kako bi se omogućilo unošenje korena srednjim i višim vrstama i nastavljanje pristupa šumarstvu.

Sjedinjene Američke Države uredi

 
Rudnik nakon rekultivacije u jugozapadnoj Pensilvaniji

Pre 1977. godine, nije postojao savezni zakon koji bi regulisao aspekt kopanja u rudarskoj industriji na površini. Iako su mnoge države sa rudarskom aktivnošću donele zakone za regulisanje operacija, zakoni su varirali od države do države i sprovođenje je bilo nedosledno. Iako su države počele da usvajaju strože regulatorno zakonodavstvo posle Drugog svetskog rata, često im nije nedostajalo finansiranja za sprovođenje zakona. Smernice za iskopavanje nakon miniranja uglavnom su bile manje stroge nego što su danas. Na primer, Kolorado je započeo dobrovoljni program melioracije 1965. godine, u kome se očekivalo da rudari sami deluju kako bi obnovili rudničke zemlje. [9]

Zakon o nadzoru površinske eksploatacije i rekultivacije uredi

Zakon o nadzoru površinske eksploatacije i rekultivacije iz 1977. godine je primarni savezni zakon koji reguliše efekte uglja u Sjedinjenim Američkim Državama. Uspostavljene su dozvoljavajuće smernice za postojeće i buduće rudnike uglja, kao i poverenički fond za finansiranje revitalizacije napuštenih rudnika. Zakon o nadzoru površinske eksploatacije i rekultivacije uravnotežuje potrebu za zaštitom okoliša od efekata površinskog vađenja uglja sa potrebom nacije za ugljem kao glavnim energentom. Osigurava da se operacije iskopavanja uglja izvode na ekološki odgovoran način i da je zemljište adekvatno ponovo dobiveno tokom i nakon procesa rudarstva. Većina država za iskopavanje uglja sada ima primarnu odgovornost da regulišu kopanje površinskog uglja na zemljištima u njihovoj nadležnosti, pri čemu je ured za površinsku eksploataciju i izvršenje iskopavanja obavljao nadzornu ulogu. [10]

Prema Zakonu o nadzoru površinske eksploatacije i rekultivacije, pre dobijanja dozvole za rudarstvo, operatori moraju predstaviti detaljan i sveobuhvatan plan za povraćaj zemljišta nakon što je rudarstvo završeno. Plan rekultivacije mora, između ostalih kriterijuma, uključivati stanje rudnika i korišćenje zemljišta koje će biti rudnik, predloženo korišćenje zemljišta nakon rekultivacije, procenjeni vremenski raspored za rekultivaciju i korake koji će se preduzeti radi usklađivanja sa relevantnim zakonima o kvalitetu vazduha i vode . Pored pružanja plana rekultivacije, operatori moraju takođe objaviti obveznicu za izvršenje performansi kako bi osigurali da će biti dostupna sredstva za dovršavanje rekultivacije, ako operater napusti posao prije završetka rekultivacije ili na drugi način nije u mogućnosti dovršiti rekultivaciju. Iznos obveznice mora biti jednak iznosu predloženog rekultivacijskog plana. [11] Obveznica se ne oslobađa operatera sve dok država ili savezna regulatorna kancelarija ne zaključe da je reklamacija uspešna, što bi moglo biti više od 10 godina nakon završetka postupka rekultivacije.

Program napuštenih rudnika uredi

Finansiranje rekultivacije napuštenih rudnika vrši se porezom na proizvodnju uglja. Rukovodioci rudnika moraju platiti porez od 0,12 dolara po toni za podzemnu eksploataciju uglja i 0,28 dolara po toni za površinsku eksploataciju uglja. Prihod od ovog poreza staviće se u Fond za napuštene rudnike, radi plaćanja rekultivacije napuštenih rudnika. Procenat fonda deli se državama koje imaju odobrene programe rekultivacije za svoje projekte, a preostala sredstva koristi savezna vlada za povraćaj napuštenih rudnika u državama bez aktivnih programa. Od 15. decembra 2011, Kancelarija za površinsku rekultuivaciju i sprovođenje je obezbedila više od 7,2 milijardi dolara za povraćaj više od 295 000 hektara opasnih napuštenih rudnika s visokim prioritetom, a za druge svrhe napuštene rudničke zemlje povratili su se preko fonda kancelarije za površinsku rekultuivaciju i sprovođenje od 1977. [12]

Nemačka uredi

S obzirom na završetak iskopavanja uglja u Nemačkoj 2018. godine, u Tehničkom fakultetu Džordž Agrikola u Bohumu je 2015. godine osnovan Istraživački institut za rekultivaciju rudnika. [13] [14] To je prvi takav institut takve vrste u svetu, koji holistički sagledava posledice rudarstva i objedinjuje potrebno znanje kako bi se razdoblje nakon rekultivacije rudnika oblikovalo iz tehničke, ekonomske i ekološke perspektive. Ovde se fokus stavlja na naučnu pratnju takozvanih zadataka večnosti eksploatacije uglja u područjima Rura, Sara kao i Ibenbirena, gde su rudarstvo, geologija, geotehničko inženjerstvo, hidrogeologija, električna i informaciona tehnologija poslovi stručnjaka kao i rudarskih geodeta koji rade zajedno u različitim disciplinama.

Istraživački institut za rekultivaciju rudnika razvija procese praćenja jame iznad i ispod zemlje, i priprema naučne principe za održiv koncept pitke vode. U tom pogledu, institut blisko sarađuje sa rudarskim i starim kompanijama, kao i vlastima, vodnim odborima, regionalnim vlastima, industrijskim firmama i univerzitetima. Takođe vodi svoj vlastiti projekat upravljanja znanjem, koji ima za cilj omogućiti znanje o rudarstvu i zatvaranju rudnika koji su dostupni u bazi podataka. [13]

Svake dve godine Istraživački institut za rekultivaciju, zajedno sa lokalnim savetom Arnsberga, organizuje konferenciju „NAHBergbaucajt u pokrajini Severna Rajna-Vestfalija“ (Doba nakon rudnika u pokrajini Severna Rajna-Vestfalija). [15]

U okviru Istraživačkog instituta za rekultivaciju u Tehničkom fakultetu Džordž Agrikola trenutno se nudi i jedini magistarski studij geotehničkog inženjerstva i rekultivacije na svetu, koji kombinuje nauku i inženjerstvo, a obuhvata mehaniku stena, ekonomsku geologiju kao i hidrologiju, geodetstvo i pravna pitanja. .

Srbija uredi

U slučaju trajne obustave radova, nosilac eksploatacije je dužan da preduzme sve mere zaštite rudarskog objekta i zemljišta na kome su se radovi izvodili i mere zaštite i sanacije životne sredine radi obezbeđenja života i zdravlja ljudi i imovine, u svemu prema glavnom rudarskom projektu trajne obustave radova.

Nosilac eksploatacije je dužan da u toku i po završetku izvođenja radova na eksploataciji, a najkasnije u roku od jedne godine od dana završetka radova na površinama na kojima su rudarski radovi završeni, izvrši rekultivaciju zemljišta u svemu prema projektu rekultivacije zemljišta, koji se izrađuje po posebnim propisima, odnosno da preduzme mere zaštite zemljišta na kome su se izvodili radovi i mere zaštite i sanacije životne sredine i voda, radi bezbednosti i zdravlja ljudi i bezbednosti imovine.

Ukoliko se otvori postupak likvidacije ili stečaja nad nosiocem eksploatacije, prioritetno se iz likvidacione ili stečajne mase podmiruju troškovi sanacije i rekultivacije zemljišta na kojem je vršena eksploatacija. Ministar propisuje postupak, uslove i način vršenja sanacije i rekultivacije u saradnji sa ministarstvom nadležnim za poslove rekultivacije zemljišta. [16]

Vidi još uredi

Reference uredi

  1. ^ Surface Mining Control and Reclamation Act of 1977
  2. ^ Truth About Surface Mining, Lifecycle of a Coal Surface Mine (http://www.truthaboutsurfacemining.com/SurfaceMining101/Pages/LifecycleSurfaceMine.aspx Arhivirano na sajtu Wayback Machine (14. avgust 2016))
  3. ^ Zipper, C. E. „Powell River Project”. www.prp.cses.vt.edu. Arhivirano iz originala 02. 04. 2019. g. Pristupljeno 10. 05. 2020. 
  4. ^ Appalachian Regional Reforestation Initiative, Forest Reclamation Advisory No. 1 (http://arri.osmre.gov/FRA/Advisories/FRA_No.1.7-18-07.Revised.pdf)
  5. ^ World Coal, July 2010, ―Helping Mother Nature (http://www.truthaboutsurfacemining.com/Environment/WhenMiningEnds/Documents/surface_mining_world_coal.pdf Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. mart 2016))
  6. ^ Dagget, Dan. „Restorative Grazing”. Yes. Arhivirano iz originala 02. 02. 2016. g. Pristupljeno 16. 1. 2016. 
  7. ^ Dagget, Dan. „Convincing Evidence”. Man in Nature. Arhivirano iz originala 6. 3. 2001. g. Pristupljeno 5. 4. 2013. 
  8. ^ Bush, Cole. „Holistic Managed Grazing at Soda Lake”. Graniterock. Pristupljeno 5. 4. 2013. 
  9. ^ Colorado Division of Minerals and Geography, Mine Reclamation in Colorado: An Overview (http://mining.state.co.us/pdfFiles/reg.pdf Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. jul 2012))
  10. ^ Office of Surface Mining Reclamation and Enforcement, Regulating Coal Mines (http://www.osmre.gov/rcm/rcm.shtm)
  11. ^ U.S. Code, Title 30 – Mineral Lands and Mining, Subchapter 1258. Reclamation Plan Requirements (http://www.gpo.gov/fdsys/search/pagedetails.action;jsessionid=JpQ3T3CRlm3vc0Vn2ynLGRMN9nj1VkTTvhs9K8GdKM6mbGcXdQWh!1067014512!-1849986691?browsePath=Title+30%2FChapter+25%2FSubchapter+V%2FSec.+1258&granuleId=USCODE-2010-title30-chap25-subchapV-sec1258&packageId=USCODE-2010-title30&collapse=true&fromBrowse=true)
  12. ^ Department of the Interior: December 15, 2011 News Release (http://www.doi.gov/news/pressreleases/Secretary-Salazar-and-Director-Pizarchik-Announce-485-Million-in-Grants-to-States-and-Tribes-to-Clean-Up-Abandoned-Coal-Mines.cfm)
  13. ^ a b „Research Institute of Post-Mining”. www.thga.de. Arhivirano iz originala 02. 09. 2019. g. Pristupljeno 25. 10. 2019. 
  14. ^ „RAG-Stiftung: Forschungszentrum Nachbergbau”. www.rag-stiftung.de (na jeziku: nemački). Pristupljeno 25. 10. 2019. 
  15. ^ „NACHBergbauzeit in NRW: THGA und Bezirksregierung Arnsberg diskutieren Aufgaben und Perspektiven”. idw-online.de. Pristupljeno 25. 10. 2019. 
  16. ^ „Arhivirana kopija” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 20. 06. 2020. g. Pristupljeno 18. 06. 2020. 

Spoljašnje veze uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Рекултивација_рудника&oldid=26988965”