Reno R-35

Reno R-35 (fr. Renault R35) je bio francuski tenk dizajniran u periodu između Prvog svjetskog rata i Drugog svjetskog rata, sa namjerom da zamijeni zastarjele tenkove Reno FT-17. Do 1940. izrađeno je 1400 primjeraka.

Reno R-35
Tenk Reno Reno R-35
Osnovne karakteristike
Brzina na putu	20 km/h
Brzina van puta	? km/h
Doseg	140 km
Dimenzije i masa
Dužina	4,2 m
Širina	1,85 m
Visina	2,37 m
Oprema
Glavno naoružanje	37 mm top
Sporedno naoružanje	1 × 7.5 mm mitraljez, spregnut sa topom
Oklop	40 mm
Motor	Benzinski, 4-cilindra
Snaga (KS)	82 KS
Snaga (kW)	61 kW
Posada
Posada	2

Reno R-35 u muzeju Jad la širjon, Izrael.

Razvoj

Početkom 1934. godine francuska armija raspisala je konkurs za izradu projekta novog lakog tenka koji je trebalo da zameni veliki broj tenkova Reno FT-17, koji su se nalazili u upotrebi još od Prvog svetskog rata. Renoov model pod imenom Reno ZM ili (R-35) izabran je za serijsku proizvodnju. Prototip je bio naroužan sa dva mitraljeza kalibra 7,5 mm smeštenih u kupoli i po mnogo čemu se razlikovao od proizvodnog modela. 1935. godine naručeno je prva serija od 300 primeraka ovog tenka.

Karakteristike

Glavno naoružanje tenka činio je top SA 18 kalibra 37 mm u kupoli i spregnuti mitraljez kalibra 7,5 mm. Kasnije verzije tenka bile su naoružane topom duge cevi SA 38 kalibra 37 mm. Pogonsku grupu tenka R-35 činio je Renoov četvorocilindrični benzinski motor koji je razvijao 82 KS i koji je omogućavao maksimalnu brzinu od 20 km/h na putu. Borbena masa tenka iznosila je 10 tona. Oklopno telo tenka i kupola bili su sučinjeni od livenih sekcija koje su spajane zakivcima. Hodni deo činilo je po pet potpornih točkova sa svake strane i po tri nosača gusenica, dok su se pogonski točkovi nalazili napred. Na zadnjem delu tenka nalazila se izdužena metalna konstrukcija koja je omogućavala savlađivanje protivtenkovskih rovova i olakšavala kretanje po neravnom terenu.

Posadu je činilo dvoje ljudi. Vozač je bio smešten napred u telu tenka dok je komandir bio smešten u kupoli. Motor se nalazio u zadnjem delu tenka sa desne strane, a sa leve strane se nalazio rezervoar za gorivo. Motor i rezervoar su protivpožarnom pregradom bili odvojeni od dela za posadu.

Borbena upotreba

Godine 1940, R-35 je bio najbrojniji tenk u sastavu francuske vojske, ali određeni broj starih FT-17 tenkova je i dalje zadržan. Tenk se pokazao dobrim za podršku pješadije, ali je upotrebljivan u malim grupama, razvučenim po frontu, i nije mogao da se ozbiljnije suprotstavi napadima njemačkih tenkova, koji su napadali u masi u sastavu oklopnih jedinica. Top Renoa R-35 nije bio podesan za borbu protiv tenkova protivnika, zbog male početne brzine projektila.

Veliki broj je pao u njemačke ruke po kapitulaciji Francuske, i dalje su korišteni od Nijemaca za patroliranje, obuku posada, za vuču artiljerijskih oruđa, kao nosači municije i samohodni topovi. Kupole su kasnije korištene i za odbranu obale u sklopu Atlantskog zida, za odbranu od anglo-američke invazije.

Vidi još

• Hočkis H-39

Literatura

• Trewhitt, Philip (1999). Armored Fighting Vehicles. B&N. ISBN 978-1-894102-81-0. 
• Foss, Christopher (1981). An Illustrated Guide to World War II Tanks and Fighting Vehicles. Salamander Books Ltd. ISBN 978-0-86101-083-7. 

Philip Trewhitt