Sima Trojanović (Šabac, 2. februar 1862Beograd, 21. novembar 1935) bio je etnolog i prvi srpski školovani antropolog, upravnik Etnografskog muzeja u Beogradu, profesor Univerziteta u Skoplju i dopisni član Srpske kraljevske akademije.

Sima Trojanović
Lični podaci
Datum rođenja(1862-02-02)2. februar 1862.
Mesto rođenjaŠabac, Kneževina Srbija
Datum smrti21. novembar 1935.(1935-11-21) (73 god.)
Mesto smrtiBeograd, Kraljevina Jugoslavija

Biografija

uredi
 
Pozivnica za predavanje Sime Trojanovića O osnivanju Etnografskog muzeja.
 
Naslovna strana Starinskih srpskih jela i pića (1896)

Rođen je u Šapcu 1862. godine u trgovačkoj porodici. Otac mu je bio poreklom iz Bitolja, a majka iz Srema. Školu je završio u Šapcu i Vinkovcima. Maturirao je u Švajcarskoj, a u Nemačkoj je studirao prirodne nauke.[1] Odbranio je doktorsku disertaciju na Univerzitetu u Hajdelbergu 4. avgusta 1885. godine, na grupi za biologiju sa antropologijom.

Počeo je da radi kao učitelj nemačkog jezika u Nižoj gimnaziji u Čačku 1886. godine. Posle toga je prešao u Loznicu, a od 1894. je radio u Trećoj beogradskoj gimnaziji. Dobio je odobrenje i 1898. otišao na dvogodišnje studije etnologije i fizičke antropologije u Beču, Minhenu i Pragu. Kada se vratio postavljen je 1901. godine za upravnika novoosnovanog Etnografskog muzeja u Beogradu. Bio je kustos i upravnik Etnografskog muzeja do 1921. godine kada je izabran za redovnog profesora etnografije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Skoplju.[1]

U srpskoj antropologiji nije ostavio puno traga, pošto je u okviru svojih širokih interesovanja prioritet dao etnologiji. Njegovi antropološki radovi se po sadržaju mogu podeliti u nekoliko grupa: Članci i rasprave o telesnim karakteristikama ljudi na prelasku iz 19. u 20. vek, kao i o bioantropološkim procesima stanovništva (brahikranizacija npr.), o ostacima fosilnog čoveka, veštačkom oblikovanja glave, o trepanacijama kod stanovnika Srbije i Crne Gore. Zatim slede radovi o narodnoj medicini kao i o ishrani naroda. Radovi o ulozi vatre, o pogrebnim i žrtvenim običajima spadaju u posebnu grupu i ne izlaze iz okvira etnologije, odnosno kulturne antropologije. Radovi Sime Trojanovića imaju trajnu vrednost za srpsku antropologiju.

Izabran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije 19. februara 1921. godine.

Radovi

uredi
  • Trojanović, S.: Starinska srpska jela i pića, Etnografski zbornik Srpske kraljevske akademije, II, Beograd 1896.
  • Trojanović, S.: Vatra u životu i običajima srpskog naroda, Etnografski zbornik Srpske kraljevske akademije, 19, Beograd 1930.

Reference

uredi
  1. ^ a b “, godišnjak Narodnog muzeja u Šapcu, broj 11, Šabac 2010. godine

Spoljašnje veze

uredi