Sofonizba Angvisola
Sofonizba Angvisola (1532—1625) bila je italijanska slikarka renesanse i baroka rođena u Kremomi.[1][2]
Biografija uredi
I pored toga što je poticala iz oskudne plemićke porodice stekla je dobro obrazovanje, uključujući i znanje o likovnoj umetnosti. Njeno poznavanje dijela lokalnih slikara i slikarske tehnike napravio je presedan da Sofonizba postane ženski studnet umjetnosti u konzervatorskom društvu u kojem je slikarstvo bilo namijenjeno isključivo muškarcima. Kao mlada djevojka odlazi u Rim gdje upoznaje Mikelanđela koji odmah prepoznaje njen slikarski talenat, a potom odlazi i u Milano, gdje dobija priliku da naslika portret Vojvode od Alba. Španska kraljica Elizabeta Valoa, poznata kao ljubitelj amaterskih umjetnika, bila je zadivljena Sofonizbinim talentom, te je 1559. godine poslala zvaničan poziv Sofonizbi da se pridruži njenom dvoru sa činom dvorske dame. Zahvaljujući ovome, kasnije je postala dvorski slikar i portretista kralja Filipa Drugog, prilagodivši svoj slikarski stil zahtjevima španske krune. Nakon kraljičine smrti, Filip se zalagao za pronalazak odgovarajućeg ktitora za nju. Putujući po svijetu, Sofonizba je stvarala na Siciliji, a potom u Pizi i Đenovi. Preminula je u 93. godini života ostavljajući iza sebe mnogobrojna djela.
Autoportreti i portreti članova njene rodbine bili su najzastupljeniji motivi u njenim slikama. Kasnijih godina primat je dala religijskim motivima i portretima u kojima je preovladavao svedeniji i zvaničniji stil slikanja.
Sofonizbino slikanje prekinulo je njeno pogoršanje vida i pojave sljepila. Međutim, kao veliki entuzijasta i borac za veću zastupljenost žena u umetničkim pozivima, nastavila je da finansira i potdpomaže mlade neafirmisane umjetnice. Njen stvaralački opus imao je uticaj na naredne generacije podstičući da se veći broj žena ozbiljnije posvete svojim karijerama kao umjetnice. Nažalost, veliki broj njenih slika izgubljen je tokom vijekova, a preostali radovi izloženi su u galerijama u Bostonu, Madridu, Napulju, Siciliki, Firenci, Budimpešti, Bergamu, Brešti i Sijeni.
Poznati slikar i istoričar umjetnosti Đorđo Vazari napisao je da je Sofonizba Angvisola „pokazala veću požrtvovanost i darežljivost od bilo koje druge žene njenog vremena i dostigla velika postignuća u crtanju, bojenju i slikanju i stvaranju rijetkih i vrlo lijepih slika“.
Izvori uredi
Izvori uredi
- Boullosa, Carmen. La virgen y el violín [The Virgin and the Violin] (na španskom). Madrid: Editorial Siruela; Mexico: Debolsillo, Random House Mondadori. (novela o Sofonizbaninom životu)
- Fredrika Jacobs, "Woman's capacity to create: The unusual case of Sofonisba Anguissola", ibid.. str. 74–101
- Sofonisba Anguissola: A Renaissance Woman, exh. cat., National Museum of Women in Arts, Washington, DC, 1995
- Charles de Tolnay, "Sofonisba Anguissola and her relations with Michelango", Journal of the Walters Art Gallery, iv, (1941). str. 115.–19
- Flavio Caroli, Sofonisba Anguissola e le sue sorelle, Milan: Mondadori, 1987
- Mary Garrard, "Here's looking at me: Sofonisba Anguissola and the problem of the woman artist", Renaissance Quarterly, xlvii, (1994). str. 556.–622
- Francesco Giordano, Sofonisba Anguissola: una vita per la pittura, I Paternesi de La Sicilia, Catania 29 giugno 2006
- Ferino-Pagden, Sylvia; Kusche, Maria . Sofonisba Anguissola: A Renaissance Woman. National Museum of Women in the Arts. 1995. ISBN 978-0-940979-31-4.
- Harris, Ann Sutherland; Nochlin, Linda . Women Artists: 1550–1950. New York: Los Angeles County Museum of Art, Knopf. 1976. ISBN 978-0-394-41169-9.
- Perlingieri, Ilya Sandra . Sofonisba Anguissola. Rizzoli International. 1992. ISBN 978-0-8478-1544-9.
- Pizzagalli, Daniela . La signora della pittura: vita di Sofonisba Anguissola, gentildonna e artista nel Rinascimento [The Lady of the Painting: The Life of Sofonisba Anguissola, Gentlewoman and Artist of the Renaissance] (in Italian). Milan: Rizzoli. 2003. ISBN 978-88-17-99509-2.
