Staroegipatski jezik
Staroegipatski jezik je oblik egipatskog jezika kojim se govorilo u periodu između 2660. p. n. e. i 2000. p. n. e. za vreme Starog kraljevstva i prvog prelaznog perioda Egipta. Najveći deo pisanih izvora na tome jeziku daju Piramidski tekstovi. Zidovi grobnica egipatske elite ovog perioda sadrže autobiografske podatke na staroegipatskom jeziku. Jedna od njegovih karakteristika je trojstvo ideograma, fonograma i determinativa za označavanje množine. Osim toga, nema značajnih razlika u odnosu na srednjoegipatski, koji predstavlja klasični stadijum ovog jezika.
Pismo uredi
Egipatski hijeroglifi su bili zvanično pismo korišćeno u Starom Egiptu, prvenstveno u pisanju staroegipatskog jezika. Sastojalo se od mešavine logogramskih i alfabetskih elemenata. Egipćani su linijske hijeroglife koristili u religijskoj literaturi, pišući po papirusu, drvetu ili uklesavajući u stenu. Manje formalne varijante bile su hijeratsko i demotsko pismo čije tehnike nisu hijeroglifske.
Dokumenti na staroegipatskom jeziku uredi
Najstariji poznati religijski tekstovi većeg obima su načinjeni na unutrašnjim zidovima piramida vladara iz pete i šeste dinastije. Ove tekstove, napisane na staroegipatskom, sačinjavaju nepovezana "kazivanja" koja potvrđuju vladarevo uzdizanje među bogove, a obuhvaćen je i deo rituala koji je pratio prinošenje žrtvenih ponuda u pogrebnim hramovima. Ti se zapisi nazivaju zajedničkim imenom „Tekstovi piramida“, a ponekad se koristi i naziv "Heliopoljska redakcija Knjige mrtvih", no on je neprikladan iz više razloga. [1]
Reference uredi
- ^ Tanasijević, Miroslav, Rečnik egipatske civilizacije, Opus Beograd, 1979., c.39
Literatura uredi
- Loprijeno, Antonio. Ancient Egyptian: A Linguistic Introduction, Cambridge University Press, 1995. ISBN 0-521-44849-2