Tributarna država
Tributarna država je izraz kojim se opisuje država kojoj je druga, u pravilu snažnija država, obavezala ne miješati u unutrašnje stvari, ali isključivo pod uslovom da joj se redovno isplaćuje danak (lat. tributum) koji je mogao biti u novcu, robi, ali ponekad i čisto simboličke prirode.[1]
Koncept tributarne države je veliku važnost imao u istočnoj Aziji, gdje je je kineski car sebe smatrao gospodarom cijelog civilizovanog svijeta te je kupovina robe koje su donosili trgovci iz stranih zemalja bile tumačene kao plaćanje danka, odnosno priznanje njegove vlasti, a prodaja kineske robe na strana tržišta tumačena kao širenje uticaja i priznanje vlasti cara. Time se, između ostalog, zaobilazila konfučijanska zabrana bavljenja trgovinom.
Danas je koncept tributarne države napušten u međunarodnim odnosima, ali se zadržao na simboličnom nivou gdje četiri države današnje Malezije - Trenganu, Kelantan, Kedah i Patani - svake godine šalju bunga mas, simbolički dar kralju Sijama, sve dok nije uspostavljena britanska kolonijalna vlast na tom prostoru.
Uz pojmove tributarna država su danas vezani pojmovi klijentska država, satelitska država, marionetska država.
