Trojni savez (1882)
Trojni savez bio je vojna alijansa između Nemačke, Austrougarske i Italije koji je bio na snazi od 1882. godine do početka Prvog svetskog rata. Svaka od sila potpisnica obavezala se da će uputiti vojnu pomoć bilo kojoj od saveznica ukoliko ova bude napadnuta od strane dve druge sile. Nemačka i Italija obavezale su se da će jedna drugoj priteći u pomoć ukoliko jednu od njih napadne Francuska. Italija se jednom dodatnom deklaracijom ogradila od svakog eventualnog neprijateljstva sa Britanskom imperijom.
Italija se pridružila Nemačko-austrijskom savezu prvenstveno zbog francuske intervencije u Tunisu 1881. godine. Naime Italija je smatrala Tunis za svoj potencijalni posed. Italijanska javnost nije bila oduševljena savezništvom sa Austrougarskom jer su se pojedine teritorije koje je Italija smatrala svojima nalazile u okviru Dvojne monarhije (Istra i Trentino).
Mnogi događaji pred Prvi svetski rat ukazivali su da će Italija okrenuti leđa svojim saveznicima. Ovo uverenje naročito je ojačalo nakon italijanske invazije i okupacije Libije, teritorije koja je bila posed države koju je Nemačke podržavala, Osmanskog carstva.
Kada je otpočeo Prvi svetski rat između Antante na jednoj i Trojnog saveza na drugoj strani Italija je proglasila neutralnost a kasnije je ušla u rat na strani Antante pošto su joj Londonskim ugovorom obećane austrougarske teritorije na koje je imala pretenzije.
