Tug
Tug je konjski rep koji se u vrijeme Otomanskog carstva kačio na vrh koplja kao zastava i, s obzirom na broj repova, označavao i ugled, rang i čin turskih paša. Na vrhu koplja je ponekad bila i "zlatna" jabuka. Tug se nosio pred pašama kada su putovali ili išli u boj.
Aleksandar Piščević je u svojim memoarima opisujući opsadu Anape zapisao[1] :
Došavši do zidina Anape i opklolivši ovaj grad... ali suočen sa upornošću zapovednika Mustafe, paše sa tri tuga....
Šandor Vagner je u 19. vijeku naslikao sliku koja prikazuje herojstvo ratnika Titusa Dugovića koji je spriječio osmanskog barjaktara da stavi sultanov tug (konjski rep) na beogradske zidine ali je zatim sa svojim protivnikom pao sa zidina i poginuo.[2]
Norvežanin Henrik Angel u knjizi Sinovi crnih gora (str. 20.) piše: "Dana 29. jula 1712. vodila se odlučujuća bitka pred zidinama Podgorice. To je bio jedan od najstrašnijih poraza koji su Turci ikada pretrpeli, osvojeno je ukupno 83 zastave i "konjskih repova" (znak pašinog dostojanstva), a preko 30.000 mrtvih prekrilo je bojište."
Postojala su tri stepena paša:
- paša sa jednim tugom zvao se miri-liva (brigadni general) u građanskoj upravi sandžakbeg;
- paša sa dva tuga je ferik (divizijski general), civilno beglerbeg (upravnik pašaluka ili ejalata);
- paša sa tri tuga je mušir (maršal), a kapudan-paša (admiral).
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Piščević, Aleksandar (2003). Moj život (1746—1805.), pp. 181. Novi Sad: Matica srpska i Srpsko-ukrajinsko društvo.
- ^ Opsada Beograda (1456). Pristupljeno 7. 2. 2017.