Hidrografija

примењена наука о мерењу и опису водних тела

Hidrografija je grana primjenjenih nauka koja se bavi mjerenjem i opisom fizičkih karakteristika okeana, mora, obalnih područja, jezera i rijeka, kao i predviđanjem njihovih promjena tokom vremena, prvenstveno radi bezbjedne plovidbe i podrške svim ostalim pomorskim aktivnostima, uključujući i ekonomski razvoj, bezbjednost i odbranu, naučna istraživanja i zaštitu životne sredine.[1]

Tabela geografije, hidrografije i navigacije, iz izdanja Cyclopaedia iz 1728.

Istorija

uredi
 
Aleksandar Dalrimpel, prvi mornarički hidrograf u Ujedinjenom Kraljevstvu, imenovan 1795.

Poreklo hidrografije leži u pravljenju karata za pomoć u navigaciji, od strane pojedinačnih pomoraca dok su plovili u nove vode. To je obično bila privatna svojina, čak i strogo čuvane tajne, pojedinaca koji su ih koristili za komercijalnu ili vojnu nadmoć. Kako su se prekookeanska trgovina i istraživanje povećali, hidrografska istraživanja su počela da se sprovode kao samostalna aktivnost, a naručivanje istraživanja sve više su vršile vlade i posebne hidrografske kancelarije. Nacionalne organizacije, posebno mornarice, shvatile su da prikupljanje, sistematizacija i distribucija ovog znanja daje velike organizacione i vojne prednosti. Tako su rođene posvećene nacionalne hidrografske organizacije za prikupljanje, organizaciju, objavljivanje i distribuciju hidrografskih informacija ugrađenih u karte i pravce plovidbe.

Pre osnivanja Hidrografske kancelarije Ujedinjenog Kraljevstva, kapetani Kraljevske mornarice bili su odgovorni za obezbeđivanje sopstvenih karata. U praksi je to značilo da su brodovi često plovili sa neadekvatnim informacijama za bezbednu plovidbu, a da su pri ispitivanju novih područja podaci retko dolazili do svih onih kojima su bili potrebni. Admiralitet je imenovao Aleksandra Dalrimpela za hidrografa 1795. godine, sa zadatkom da prikuplja i distribuira karte brodovima HM. U roku od godinu dana sakupljene su postojeće karte iz prethodna dva veka i objavljen je prvi katalog.[2] Prva karta napravljena pod upravom Admiraliteta bila je karta zaliva Kvajberon u Bretanji, a pojavila se 1800.

Pod kapetanom Tomasom Herdom odeljenje je dobilo svoje prve profesionalne smernice, a prvi katalozi su objavljeni i postali dostupni javnosti i drugim nacijama. Godine 1829, kontraadmiral ser Francis Bofort, kao hidrograf, razvio je istoimenu skalu i uveo prve zvanične tabele plime i oseke 1833. i prva „Obaveštenja za pomorce” 1834. Hidrografska kancelarija je bila podvrgnuta stalnoj ekspanziji tokom 19. veka; do 1855. godine, Katalog grafikona je naveo 1.981 grafikon koji je dao definitivnu pokrivenost celog sveta i proizvodio preko 130.000 grafikona godišnje, od kojih je oko polovine prodato.[3]

Reč hidrografija potiče od starogrčkog ὕδωρ ('hydor'), „voda“ i γράφω ('graphō'), „pisati“.

Organizacije

uredi

Hidrografske usluge u većini zemalja obavljaju specijalizovane hidrografske službe. Međunarodna koordinacija hidrografskih napora je u nadležnosti Međunarodne hidrografske organizacije.

Hidrografska kancelarija Ujedinjenog Kraljevstva je jedna od najstarijih, koja snabdeva širok spektar karti koje pokrivaju svet drugim zemljama, savezničkim vojnim organizacijama i javnosti.

U Sjedinjenim Državama, funkciju hidrografskog crtanja od 1807. godine sprovodi Služba za obalsko istraživanje Nacionalne uprave za okeane i atmosferu u okviru Ministarstva trgovine SAD.[4]

Reference

uredi
  1. ^ „International Hydrographic Organization”. Arhivirano iz originala 24. 07. 2014. g. Pristupljeno 20. 12. 2015. 
  2. ^ „The United Kingdom Hydrographic Office timeline” (PDF). UKHO. Arhivirano iz originala (PDF) 2011-07-21. g. Pristupljeno 2011-01-23. 
  3. ^ „Charting the world for over 200 years”. www.ukho.gov.uk. UKHO. Arhivirano iz originala 2006-09-25. g. Pristupljeno 2006-11-15. 
  4. ^ „About Coast Survey”. Arhivirano iz originala 15. 12. 2018. g. Pristupljeno 28. 03. 2022. 

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi

Udruženja koja se fokusiraju na hidrografiju okeana

Udruženja koja se fokusiraju na hidrografiju rečnog toka i jezera