Hidrografija
Hidrografija je grana primjenjenih nauka koja se bavi mjerenjem i opisom fizičkih karakteristika okeana, mora, obalnih područja, jezera i rijeka, kao i predviđanjem njihovih promjena tokom vremena, prvenstveno radi bezbjedne plovidbe i podrške svim ostalim pomorskim aktivnostima, uključujući i ekonomski razvoj, bezbjednost i odbranu, naučna istraživanja i zaštitu životne sredine.[1]
Istorija
urediPoreklo hidrografije leži u pravljenju karata za pomoć u navigaciji, od strane pojedinačnih pomoraca dok su plovili u nove vode. To je obično bila privatna svojina, čak i strogo čuvane tajne, pojedinaca koji su ih koristili za komercijalnu ili vojnu nadmoć. Kako su se prekookeanska trgovina i istraživanje povećali, hidrografska istraživanja su počela da se sprovode kao samostalna aktivnost, a naručivanje istraživanja sve više su vršile vlade i posebne hidrografske kancelarije. Nacionalne organizacije, posebno mornarice, shvatile su da prikupljanje, sistematizacija i distribucija ovog znanja daje velike organizacione i vojne prednosti. Tako su rođene posvećene nacionalne hidrografske organizacije za prikupljanje, organizaciju, objavljivanje i distribuciju hidrografskih informacija ugrađenih u karte i pravce plovidbe.
Pre osnivanja Hidrografske kancelarije Ujedinjenog Kraljevstva, kapetani Kraljevske mornarice bili su odgovorni za obezbeđivanje sopstvenih karata. U praksi je to značilo da su brodovi često plovili sa neadekvatnim informacijama za bezbednu plovidbu, a da su pri ispitivanju novih područja podaci retko dolazili do svih onih kojima su bili potrebni. Admiralitet je imenovao Aleksandra Dalrimpela za hidrografa 1795. godine, sa zadatkom da prikuplja i distribuira karte brodovima HM. U roku od godinu dana sakupljene su postojeće karte iz prethodna dva veka i objavljen je prvi katalog.[2] Prva karta napravljena pod upravom Admiraliteta bila je karta zaliva Kvajberon u Bretanji, a pojavila se 1800.
Pod kapetanom Tomasom Herdom odeljenje je dobilo svoje prve profesionalne smernice, a prvi katalozi su objavljeni i postali dostupni javnosti i drugim nacijama. Godine 1829, kontraadmiral ser Francis Bofort, kao hidrograf, razvio je istoimenu skalu i uveo prve zvanične tabele plime i oseke 1833. i prva „Obaveštenja za pomorce” 1834. Hidrografska kancelarija je bila podvrgnuta stalnoj ekspanziji tokom 19. veka; do 1855. godine, Katalog grafikona je naveo 1.981 grafikon koji je dao definitivnu pokrivenost celog sveta i proizvodio preko 130.000 grafikona godišnje, od kojih je oko polovine prodato.[3]
Reč hidrografija potiče od starogrčkog ὕδωρ ('hydor'), „voda“ i γράφω ('graphō'), „pisati“.
Organizacije
urediHidrografske usluge u većini zemalja obavljaju specijalizovane hidrografske službe. Međunarodna koordinacija hidrografskih napora je u nadležnosti Međunarodne hidrografske organizacije.
Hidrografska kancelarija Ujedinjenog Kraljevstva je jedna od najstarijih, koja snabdeva širok spektar karti koje pokrivaju svet drugim zemljama, savezničkim vojnim organizacijama i javnosti.
U Sjedinjenim Državama, funkciju hidrografskog crtanja od 1807. godine sprovodi Služba za obalsko istraživanje Nacionalne uprave za okeane i atmosferu u okviru Ministarstva trgovine SAD.[4]
Reference
uredi- ^ „International Hydrographic Organization”. Arhivirano iz originala 24. 07. 2014. g. Pristupljeno 20. 12. 2015.
- ^ „The United Kingdom Hydrographic Office timeline” (PDF). UKHO. Arhivirano iz originala (PDF) 2011-07-21. g. Pristupljeno 2011-01-23.
- ^ „Charting the world for over 200 years”. www.ukho.gov.uk. UKHO. Arhivirano iz originala 2006-09-25. g. Pristupljeno 2006-11-15.
- ^ „About Coast Survey”. Arhivirano iz originala 15. 12. 2018. g. Pristupljeno 28. 03. 2022.
Literatura
uredi- „Bathymetric map”. Encyclopedia Britannica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-12-17.
- Society, National Geographic (2011-03-24). „bathymetry”. National Geographic Society (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-12-17.
- Hamden, Mohammad Hanif; Md Din, Ami Hassan (2018-07-31). „A review of advancement of hydrographic surveying towards ellipsoidal referenced surveying technique”. IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (na jeziku: engleski). 169 (1): 012019. ISSN 1755-1315. doi:10.1088/1755-1315/169/1/012019 .
- Thurman, H. V. (1997), Introductory Oceanography, New Jersey, USA: Prentice Hall College, ISBN 0-13-262072-3
- Codrington, Stephen. Planet Geography, 3rd Edition, 2006, Chapter 8
- Rice, A.L. (1999). „The Challenger Expedition”. Understanding the Oceans: Marine Science in the Wake of HMS Challenger. Routledge. str. 27–48. ISBN 9781857287059.
- „The Voyage of H.M.S. Challenger 1873–1876. Narrative Vol. I. First Part. Chapter I” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 14. 10. 2013. g.
- Scott, Keith (1993). The Australian Geographic book of Antarctica. Terrey Hills, New South Wales: Australian Geographic. str. 115. ISBN 978-1862760103.
- Eiseley, Loren (1946). „The Great Deeps”. The Immense Journey (1959 izd.). United States: Vintage Books. str. 38-41. ISBN 0394701577.
- Adler, Antony (2019). Neptune's Laboratory: Fantasy, Fear, and Science at Sea. Cambridge, MA: Harvard University Press. str. 35. ISBN 9780674972018.
- „HMS Challenger: Findings”. Natural History Museum, London. Arhivirano iz originala 13. 6. 2013. g. Pristupljeno 2013-12-03.
- Beolens, Bo; Watkins, Michael; Grayson, Michael (2011). „Challenger”. The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press. str. 51. ISBN 9781421401355.
- „HMS Challenger expedition”. Natural History Museum. Arhivirano iz originala 2. 11. 2014. g.
- „Challenger Expedition (1872–1876)”. University of Kansas Natural History Museum. Arhivirano iz originala 14. 12. 2012. g. Pristupljeno 28. 03. 2022.
- „The letters of Joseph Matkin from HMS Challenger”. Birch Aquarium at Scripps Institute of Oceanography. Arhivirano iz originala 23. 7. 2008. g.
- „Map of the route taken by HMS Challenger”. Birch Aquarium at Scripps Institute of Oceanography. Arhivirano iz originala 22. 3. 2012. g.
- „The Challenger Medal Roll (1895)”. Library of 19th Century Science. Arhivirano iz originala 13. 3. 2009. g.
- „Report Of The Scientific Results of the Exploring Voyage of H.M.S. Challenger during the years 1873–76”. Library of 19th Century Science. Arhivirano iz originala 7. 7. 2005. g.
- Philip F. Rehbock, ur. (1992). At Sea with the Scientifics: The Challenger Letters of Joseph Matkin. University of Hawaii Press. ISBN 082481424X.
- Robert Wynn Jones and Henry Bowman Brady (1884). The Challenger Foraminifera (1994 reprint izd.). Oxford University Press and Natural History Museum. ISBN 0198540965.
- Lord George Granville Campbell (1876). Log-letters from "The Challenger". Macmillan.
- William James Joseph Spry (1877). The Cruise of Her Majesty's ship "Challenger". Harper & Brothers — preko archive.org.
- Henry Nottidge Moseley (1879). Notes by a Naturalist on the "Challenger". Macmillan.
- „Archive entry for journals of Andrew F. Balfour, including three from HMS Challenger voyage”. AIM25 archives. Arhivirano iz originala 9. 6. 2012. g.
- Antony Adler (2019). Neptune's Laboratory: Fantasy, Fear, and Science at Sea. Harvard University Press. ISBN 9780674972018.
- Helen M. Rozwadowski (2005). Fathoming the Ocean. Harvard University Press. ISBN 0674027566.
- R. M. Corfield (2003). The Silent Landscape: the Scientific Voyage of HMS Challenger. Joseph Henry Press. ISBN 0309089042.
- Eileen V. Brunton (1994). The Challenger Expedition, 1872–1876: A Visual Index. Natural History Museum. ISBN 0565011391.
- Eric Linklater (1974). The Voyage of the 'Challenger'. Cardinal. ISBN 0351172238.
- John B. Tait (1972). „Centenary of the Challenger Expedition, 1872–1876”. Scottish Geographical Magazine. 88 (3): 221. doi:10.1080/00369227208736231.
- George Watson Cole (1901). Bermuda and the Challenger Expedition (2010 reprint izd.). Kessinger Publishing. ISBN 116639994X.
- David M. Lawrence (2002). Upheaval From the Abyss: Ocean Floor Mapping and the Earth Science Revolution. ISBN 9780813530284.
- „HMS Challenger collection”. Natural History Museum. Arhivirano iz originala 2. 11. 2014. g.
- „Foraminifera in Brady HMS Challenger Collection”. Foraminifera.eu-Project.
- „HMS Challenger Papers, 1872–1876”. Edinburgh University Library (Archives Hub). Arhivirano iz originala 14. 1. 2012. g.
- „Challenger (STA-099, OV-99): Background”. John F. Kennedy Space Center. Arhivirano iz originala 2009-02-03. g. Pristupljeno 2008-12-21.
Spoljašnje veze
urediUdruženja koja se fokusiraju na hidrografiju okeana
- International Federation of Hydrographic Societies (formerly The Hydrographic Society)
- State Hydrography Service of Georgia
- The Hydrographic Society of America
- Australasian Hydrographic Society Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. jun 2016)
- Hydro International Lemmer, the Netherlands: Hydrographic Information ISSN 1385-4569]
Udruženja koja se fokusiraju na hidrografiju rečnog toka i jezera