Hram boga Saturna

Hram boga Saturna
Hram boga Saturna
Izgraćen u	497. godina pre nove ere
Izgrađen od / za	Tarkvinija Oholog
Tip strukture	Rimski hram
Srodan	Spisak drevnih spomenika; u Rimu
	Hram boga Saturna

41° 53′ 33.07″ N 12° 29′ 3.06″ E / 41.8925194° S; 12.4841833° I

Hram boga Saturna bio je starorimski hram posvećen bogu Saturnu. Ostaci ovog hrama nalaze se u podnožju jednog od sedam rimskih brežuljaka, Kapitol, na zapadnoj strani Rimskog foruma. Brežuljak Kapitol ranije je bio poznat pod nazivom Mons Saturnius. Hram najverovatnije datira najranije oko 497. godine pre nove ere ^[1], ali se ipak sa ovim podatkom ne slažu svi antički pisci ^[2].

Istorija

Konstrukcija hrama bila je započeta kasnijih godina Rimskog kraljevstva za vreme vladavine Tarkvinija Oholog. Njegova inauguracija od strane konzula Tita Livija u ranijim godinama Republike što ga čini drugim najstarijim hramom posle hrama boga Jupitera koji se nalazio isto na brežuljku Kapitolu. Smatra se da je oltar boga Saturna, koji se nalazio ispred samog hrama, stariji od samog hrama i da potiče iz vremena osnivanja grada Rima na brežuljku Kapitol ^[3]. Hram je u potpunosti rekonstruisan od strane rimskog konzula Munatiusa Plankusa 42. godine pre nove ere. Današnje ruine predstavljaju treću fazu Saturnovog hrama koji je bio sagrađen posle požara 360. godine. Ovo obnavljanje u 4. veku p. n. e. prouzrokovano je obnovom paganizma ^[4], dok je hram kasnije u doba proteravanja pagana za vreme Konstantina Velikog bio zatvoren. U rimskoj mitologiji Saturn je vladao tokom Zlatnog doba posle čega je nastavio da bude simbol bogatstva. U njegovom hramu bila su odlagana zlatna i srebrna bogatstva Rimske republike. Hram je služio i kao gradski arhiv i kao sedište za merenje metala. U čast boga Saturna održane su godišnje proslave koje su počele 17. decembra i trajale nekoliko dana za redom i koje su se nazivale Saturnalije. Ti dani su simbolizovali kraj žetve. Prvo su se na vratima hrama obavljali obredi žrtvovanja, nakon čega su trijumfalne procesije započinjale svoju svečanu povorku ulicama grada, noseći sa sobom zlatnu statuu Saturna.

Arhitektura

Deo ruševina koji je preostao danas je prednji deo hrama, odnosno njegov prednji trem. Parcijalno očuvan zabat predstavlja uklesani citat:

Senatus Populusque Romanus
incendio consumptum restituit

koji u prevodu na srpski jezik znači Senat i rismki narod su obnovili [hram] uništen u požaru. Zabat i preostalih osam jonskih stubova predstavljaju bogato rimsko arhitektonsko nasleđe. Hram je bio 20 metara širok i 40 metara dugačak. Visina osam stubova Saturnskog hrama je 11 metara, a njihov prečnik je 1,4 metra.

Reference

^ Robert E.A. Palmer, Rome and Carthage at Peace (Franz Steiner, 1997), p. 63; Hans-Friedrich Mueller, "Saturn," in The Oxford Encyclopedia of Ancient Greece and Rome, p. 221.
^ Lawrence Richardson, A New Topographical Dictionary of Ancient Rome (Johns Hopkins University Press, 1992), p. 343.
^ Coarelli, Filippo. Rome and Environs: An Archaeological Guide. p. 65.
^ Claridge, Amanda (2010). Rome: An Oxford Archaelogical Guide. p. 84.

Dodatna literatura

Gjerstad, Einar. 1962. “The Temple of Saturn in Rome. Its Date of Dedication and the Early History of the Sanctuary.” In Hommages à A. Grenier, Edited by Renard, M. Collection Latomus; LVIII, 757-762. Berchem-Bruxelles: 61 Av. Laure.
Pensabene Perez, Patrizio. 1984. Tempio di Saturno. Archittetura e decorazione. Roma: De Luca.

[1] Robert E.A. Palmer, Rome and Carthage at Peace (Franz Steiner, 1997), p. 63; Hans-Friedrich Mueller, "Saturn," in The Oxford Encyclopedia of Ancient Greece and Rome, p. 221.

[2] Lawrence Richardson, A New Topographical Dictionary of Ancient Rome (Johns Hopkins University Press, 1992), p. 343.

[3] Coarelli, Filippo. Rome and Environs: An Archaeological Guide. p. 65.

[4] Claridge, Amanda (2010). Rome: An Oxford Archaelogical Guide. p. 84.

[1]

[2]

[3]

[4]