Cela
Cela (lat. cella, grč. naos) je arhitektonski pojam za unutrašnju centralnu i glavnu prostoriju u hramu u stilu klasične arhitekture između pronaosa i epistodoma, i koji obično sadrži kultnu figuru posvećenu određenom bogu.[1] Ima isto značenje kao i naos i sekos.[1] Pored figure cela može da sadrži sto ili plintu za prihvatanje posvećenih darova.
Cela je obično jednostavna prostorija bez prozora četvrtastog oblika sa vratima ili ulaznim prolazom u sredini jednog od nižih zidova. U većim hramovima cela je podjeljena u dva ili tri hodnika podjeljenih kolonadom. Cela takođe može da ima aditon, unutrašnji prostor rezervisan za pristup samo sveštenicima (u religijama koji su imali sveštenički red) ili čuvarima hrama.
Hram Venere koju je izgradio Hadrijan u Rimu je imao dvije cele, obe zatvorene, u jednom peristilu.
Reference
uredi- ^ a b Nestorović 1952, str. 499–504
Literatura
uredi- Nestorović, Bogdan N. (1952). Arhitektura Starog veka (Arhitektura). Beograd, Srbija, Jugoslavija: Naučna knjiga.