Citat
Citat (lat. citatus – pozvan za svjedoka), je navod, navođenje nečijih riječi, doslovno ili samo po smislu, iz književnog ili naučnog teksta.[1] Navodi su kao potvrda ili ilustracija sopstvenih riječi, ali ima i širu ulogu, npr. u književnom djelu gdje može biti sastavni dio njegove unutrašnje strukture (kod Rablea, Servantesa, T. Mana) ili način povezivanja sa kulturnom tradicijom (kod Montenja). [1]
Savremeni citat ili referenca se obično obilježava znakovima navoda ili navodnicima, uz tačno navođenje podataka o djelu iz kojeg se uzima.[1]
U antici, međutim, odnos prema citatu je bio znatno drukčiji. Obično se nije navodilo ime autora koji se citira, što, za razliku od našeg shvatanja, nije smatrano plagijatom. To proizlazi iz drukčijeg shvatanja originalnosti: podražavati i koristiti riječi ili djelo velikog pisca bilo je, s jedne strane, znak dobrog ukusa, a s druge, čak kompliment piscu od koga se pozajmljuje.[1]
Reference uredi
Literatura uredi
- Röttger, J. Das Zitat bei Platon, 1960.
- Meyer, H., Das Zitat in der Erzählkunst, 1961.
- Compagnon, A., La Seconde Main, ou le travail de citations, 1982.