Šišanje
Šišanje jeste radnja koju obavlja frizer, brijač (poznat i kao brica). Postoje razni stilovi šišanja kao i razni stilovi kose.[1] Šišanje može da se obavlja makazama, mašinom za šišanje i britvom koja se i dan danas koristi za uređivanje brada i brkova kao i zulufa. Britva se upotrebljavala najčešće u 19. veku kao i u ratovima zbog lake prenosivosti i male veličine. Danas je to sastavni deo švajcarskog noža i švajcarske armije. Veruje se i da su se ljudi u staro timsko doba šišali mačem ili spaljivali uz pomoć sodijum-bikarbonata.[2]
Berbernica je bila poznata duž 20. veka i obično bi ljudi tamo razgovarali o politici i kulturi. Stilovi kose su poznati od samih početaka, pak frizura Marije Antoanete je bila jedan od uzroka revolucije i ako je tu bilo još uticaja. Tokom 50-ih godina 20. veka popularno su se nosile frizure raznih pevača i glumaca poput Elvisa Preslija.
Žene uglavnom se ne šišaju ali nekolicina žena nosi kratku frizuru, ali kod žena se uglavnom koriste uvijači za kosu. Šišanje je povezano sa religijom, većinski deo tibetskih monaha je ošišano zbog budizma kao i pokreti vašinizma i pokreta Hare Krišna i čak pomalo u hinduizmu. Perike su se najviše koristile u 18. i 19. veku na dvorovima ali danas se koriste za ljude koji nemaju kosu. Mogu biti sintetičke (veštačke) ili prirodne od prave kose donirane ili od fondacija ili od berbernica ili frizerskih salona.
