Glicerinska kiselina
Glicerinska kiselina je prirodna šećerna kiselina sa tri ugljenika. Soli i estri glicerinske kiseline su poznati kao glicerati.
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
2,3-Dihidroksipropanska kiselina
| |
| Drugi nazivi
Glicerat
| |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ECHA InfoCard | 100.006.795 |
| |
| Svojstva | |
| C3H6O4 | |
| Molarna masa | 106,08 g/mol |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 verifikuj (šta je   ?)
| |
| Reference infokutije | |
Biohemija уреди
Several fosfatnih derivata glicerinske kiseline, među kojima su 2-fosfoglicerna kiselina, 3-fosfoglicerna kiselina, 2,3-bisfosfoglicerna kiselina, i 1,3-bisfosfoglicerna kiselina, su važni biohemijski intermedijari u glikolizi, alkoholnom vrenju i fotosintezi.[4][5]
Reference уреди
- ^ Susan Budavari, ур. (1996). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (12th изд.). Merck. ISBN 0911910123.
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Glycerinsäure
- ^ Donald Voet; Judith G. Voet (2005). Biochemistry (3 изд.). Wiley. ISBN 9780471193500.
