Petar Svačić, poznat i kao Petar Snačić, bio je poslednji hrvatski kralj narodne krvi koji je navodno vladao od 1093. do 1097. godine. Stolovao je u Kninu i pretpostavlja se da je pod njegovom vlašću bila stara jezgra hrvatske države, bez dalmatinskih gradova i područja između rijeka Save i Drave. Zasigurno nikad nije okrunjen za kralja, jer se Zvonimirova kruna nalazila u rukama splitskog nadbiskupa Lovre.[1]

Petar Svačić
Smrt kralja Petra Svačića na gori Gvozd 1097. godine, slika Otona Ivekovića
Датум рођењанепозната вредност
Датум смрти1097.
Место смртиПетрова гора

Nakon smrti ugarskog kralja Ladislava I 1095. godine na prestolje dolazi Ladislavov najstariji sinovac Koloman, koji je nakon mirenja s papom Urbanom II krenuo u vojni pohod na Hrvatsku. Krajem aprila odnosno početkom maja 1097. godine na severnom podnožju planine Gvozd došlo je do bitke, u kojoj je kralj Petar poginuo i u istoriji ostao zapamćen kao poslednji hrvatski kralj narodne krvi. U spomen na njega planina Gvozd, naziva se Petrov gvozd odnosno Petrova gora.

Vidi još

уреди


Hrvatski vladari
(1093—1097)

Reference

уреди
  1. ^ „Petar, hrvatski vladar”. Leksikografski zavod Miroslav Krleža. Приступљено 24. 1. 2019.