Ђакон Богородичине цркве

„Đakon Bogorodičine crkve“ je roman srpske književnice Isidore Sekulić, objavljen u zagrebačkoj izdavačkoj kući Knjižara Z. i V. Vasića 1919. Roman je ispripovedan u trećem licu i u središtu zapleta leži mistička ljubav koja se rađa između pijanistkinje Ane Nedić i monaha Irineja dok priređuju liturgijsko-muzičke koncerte u Bogorodičinoj crkvi. Anin i Irinejev svetonazor se predočava esejističkim pasažima o smislu umetnosti, stvaranju, odnosu etike i estetike, svetog i profanog. Iako je ovo jedini roman Isidore Sekulić, on je dugo bio ignorisan. Uz saglasnost autorke bio je isključen iz korpusa prvih izdanja njenih odabranih, a potom i iz sabranih dela. Knjiga je ponovo štampana tek 1997. da bi usledilo još nekoliko novih izdanja.

Nastanak i sadržaj
Autor	Isidora Sekulić
Zemlja	Jugoslavija
Jezik	srpski
Žanr / vrsta dela	roman
Izdavanje
Izdavanje	Knjižara Z. i V. Vasića, 1919

Fabula

Glavna junakinja je mlada pijanistkinja Ana Nedić. Ana je obuzeta muzikom i u svojoj strasti teži čistoj umetnosti, živeći povučeno i gotovo asketski. Njena glavna okupacija je priređivanje pevačkih i horskih deonica za nedeljne liturgije u Bogorodičinoj crkvi. U službu crkve dolazi mladi monah Irinej, koji je postavljen za novog đakona. Između Ane i Irineja rađa se čista mistička ljubav. Ipak, vremenom između njih počinje da se rađa i telesni aspekt ljubavi, te dolazi do neočekivanog poljupca. Ana, otkivajući telesnost, odlučuje da se uda za doktora Paškovića jer shvata da je spiritualni aspekt ljubavi ne može u potpunosti ispuniti. Nakon što je tu odluku saopštila Irineju, između njih opet dolazi do poljupca.

Dramska adaptacija

Po motivima ovog romana i pripovetke Ambicije, dim Isidore Sekulić, nastala je drama „Đakon” Ane Đorđević, koja je napisala tekst i režirala predstavu za Srpsko narodno pozorište. Drama je premijerno izvedena 13. aprila 2013. na sceni „Pera Dobrinović“.