Ljubomir Bakić
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Ljubomir Bakić (Zabrđe kod Andrejevice 1877 — Cetinje 1925) je bio crnogorski, pravnik i političar.
| Ljubomir Bakić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1877. |
| Mesto rođenja | Zabrđe, Knjaževina Crna Gora |
| Datum smrti | 1925. |
| Mesto smrti | Cetinje, Kraljevina SHS |
Osnovnu šlolu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju i Pravni fakultet u Beogradu. Jedan je od organizatora Narodne stranke, prve političke partije u Crnoj Gori.
Branio je optužene u Bombaškoj aferi (1907). Bio je ministar pravde 1913. Kao poslanik u Velikoj narodnoj skupštini učestrvovao 1918. u ujedinjenju Crne Gore i Srbije i formiranju Jugoslavije.
Posle ujedinjenja prelazi u Radikalnu stranku. Kao njen predstavnik izabran je za narodnog poslanika i u Narodnoj skupštini bio je potpredsednik 1923 — 1924. Dolazi u sukob sa vođstvom stranke zbog njenog političkog kursa prema Crnoj Gori, pa izlazi na izbore 1925. sa disidentskom listom.
Bakić je uživao glas opreznog i trezvenog političata. Bavio se publicističkim radom,. Objavio je više rasprava iz oblasti pravne nauke. Napisao je Zakonodavstvo u Crnoj Gori, Nadležnost šerijatskih sudova, a u rukopisu je ostavio; Etnografska građa o Vasojevićima i Crna Gora 1905—1920.
Literatura uredi
- Tekst dr Nikole Škerovića, istoričara, direktora Državnog arhiva Srbije u Enciklopediji Jugoslavije JLZ Zagreb 1980. tom 1 (A—Biz) str. 431