Avit
Avit (oko 395 — 456) je bio car Zapadnog rimskog carstva u periodu od 455. do 456. godine.
| Avit | |
|---|---|
 Avit prikazan na jednom solidu. | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Marko Mecilije Flavije Eparh Avit |
| Datum rođenja | oko 380/395. |
| Mesto rođenja | Klermon, |
| Datum smrti | 456/457. |
| Grob | Brijud |
| Porodica | |
| Potomstvo | Papianilla, Ecdicius, Agricola |
| Roditelji | Flavije Julije Agrikola |
| Dinastija | last emperors |
| Zapadnorimski car | |
| Period | 9. jul 455. — 17. oktobar 456. |
| Prethodnik | Petronije Maksim |
| Naslednik | Majorijan |
Avit je postao magister militum u vreme cara Petronija Maksima. Kada je vandalski kralj Gejzerik napao Rim, nalazio se u diplomatskoj misiji na dvoru vizigotskog kralja Teodorika II u Tuluzu. Gejzerikov napad je doveo do kraja vlasti Petronija Maksima, pa je Teodorik od Avita zatražio da preuzme rimski tron. Avita su podržali galo-rimski senatori i 9. jula 455. vojnici su ga proglasili za cara. Dva meseca kasnije ušao je u Rim.
Avit nije bio popularan među stanovnicima Rima. Kada je njegov napad na Vandale 455. godine propao i kada su oni krenuli u kontranapad, njegov položaj je bio vrlo loš. Došlo je do gladi u Rimu, koja je uzrokovala veliku krizu i Avit je bio prinuđen da istopi bronzane statue po gradu kako bi isplatio vojnike. Ricimer i Majorijan su iskoristili priliku i poveli ustanak protiv Avita.
Avit je pobegao u Arl i zatražio je pomoć od Teodorika II, ali mu ovaj nije odgovorio budući da je u Španiji ratovao protiv Sveva. Avit je ipak sakupio ipak vojsku i pokušao da se vrati u Italiju. Poražen je i zarobljen kod Placencije. Pošteđen mu je život, a čak mu je bilo odobreno da postane episkop Placencije. Uprkos tome, Avit se plašio za svoj život i pokušao je da pobegne u Galiju. Prema Grguru Turskom, umro je na putu u Galiju. Po drugim izvorima bio je ubijen.
Spoljašnje veze
uredi
