Babička gora
Babička gora je planina u jugoistočnoj Srbiji. Pretežno je ostrvskog položaja, ograničena rasedima prema Barbeškojkoj, Zaplanjskoj i Leskovačkoj kotlini. Sastavljena je uglavnom od predkambeijskih zelenih škriljaca.
| Babička gora | |
|---|---|
 Babička Gora viđena sa puta Orašac-Piskupovo. | |
| Geografske karakteristike | |
| Najviša tačka | Kriva Buka |
| Ndm. visina | 1.057 m |
| Koordinate | 43° 07′ 36″ S; 22° 03′ 39″ I / 43.12667° S; 22.06083° I |
| Geografija | |
  Babička gora | |
| Države |  Srbija |
Najviši vrh Kriva Buka 1.057 m.[1]
Šumovita je i doskora poznata po pašnjacima. Obiluje lovnom divljači.
Planina je dobila ime po selu Babičko, koje leži na planini, na oko 500 m nadmorske visine. Severni deo planine, koji pripada Zaplanju, poznat je pod ovim imenom, dok je njen južni deo poznat po nazivu Kruševica.[2]
Istorija uredi
- Krajem 15. i početkom 16. veka, porodica Kantakuzina, na ovoj planini podigla je Jašunjske manastire.
- U toku Drugog svetskog rata na obroncima „Babičke gore“ formiran je Babički partizanski odred.
Arheološki lokaliteti u pobrđu Babičke gore uredi
Veliki broj arheoloških lokaliteta, iz perioda vladavine Rimskog carstva, otkriven je na pobrđu koje čini severoistočni obod Leskovačke kotline. Zbog toga je ovo pobrđe izdvojeno kao geografska mikrocelina sa većim brojem arheoloških lokaliteta na osnovu geografsko-topografskih odlika. Ova mikrocelina gravitira ka zapadu i jugozapadu, odnosno ka slivovima Južne Morave i Vlasine. Lokaliteti leže u pobrđima i na padinama Babičke Gore i Kruševice koje čine jedinstven planinski masiv, ograničen rasedima prema Barbeškoj, Zaplanjskoj i Leskovačkoj kotlini. U geološkom sastavu terena dominiraju prekambrijski zeleni škriljci.
Ovako definisana celina sadrži 28 arheoloških lokaliteta: „Đorgov rid” u Babičkom, „Gradište” u Gornjoj Lokošnici, „Piramida” u Crkovnici, „Gradište”, Imanje Dušana Mitića i „Lešje” u Golemoj Njivi, nepoznati lokalitet i Jašunjski manastir Svetog Jovana Krstitelja U Jašunji, „Sastanci” i „Staro lojze” u Jarsenovu, „Čukar” i „Talambas” u Stupnici, nepoznati lokalitet, „Gornje Crniče”, „Kaldrme”, „Lusarije”, „Padina”, „Rudinje” ili „Sasi” i „Selište” u Orašcu, „Gradac” ili „Gradište”, „Gradinče” ili „Kovnica”, „Latinska vodenica”, „Musin grob” i „Skrvena” u Gradašnici, „Crkvište” ili „Latinska crkva” u Lipovici, „Gradac” ili „Rsa” i „Selište” u Crnoj bari i nepoznat lokalitet u Skrapežu.
Ova nalazišta izdvojena su u grupe prema visinskim zonama u kojima se nalaze. Prvoj grupi nalazišta, iznad 700 m, pripada utvrđenje na položaju „Gradište” u Golemoj Njivi. Druga grupa smeštena je u zoni između 500 i 700 m nadmorske visine a treću čini veći broj lokaliteta u nižem visinskom pojasu, između 300 i 500 m nadmorske visine.[3]
Galerija uredi
-
Zima na Babičkoj gori.
Reference uredi
- ^ Opština Gadžin Han: „Strategija održivog razvoja opštine Gadžin Han 2012—2022“, Decembar 2011, pristup 26.4.2013
- ^ Opština Gadžin Han: Prezentacija opštine Gadžin Han Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. jul 2013), pristup 26.4.2013
- ^ Stamenković, Sonja (2013). Rimsko nasleđe u Leskovačkoj kotlini. Beograd: Arheološki institut.
Literatura uredi
- Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć) - Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.
Spoljašnje veze uredi
- Zaplanje: Babička gora Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. mart 2016), Stojan Ilić, pristup 26.4.2013
