Barbara Frankopan Branković
Barbara Frankopan Branković (Otočac, polovina 15. vijeka — ? Bijela Stijena, prije jula 1508.) je bila srpska despotica i žena despota Vuka Brankovića.
Život uredi
Ćerka je kneza Žigmunda Frankopana, koji je pored nje, sa ženom Jelenom, od potomstva imao još ćerku Doroteju, koja se udala za Stefana VIII Babonića Blagajskog. Barbara u braku sa Vukom Brankovićem nije imala poroda. Živili su u Kupniku u Srijemu i Bijeloj Stijeni [1] [2] u Slavoniji, gdje je napisala nekoliko pisama koja su sačuvana. Udova Barbara se nakon smrti muža Vuka Brankovića preudala za Franju Berislavića. U novi brak je udovica unijela miraz - velike posjede koje joj je ostavio Vuk.
O Trsatskom relikvijaru srpske despotice Barbare, sa natpisima ćirilicom, je pisao istoričar umjetnosti Branislav Cvetković [3], a na tu temu je objavio i knjigu Trsatski relikvijar, 2020. godine. Autor smatra da je Barbara bila pravoslavne vjere, bar u periodu braka sa despotom Vukom. Jedan od tekstova tog relikvijara je izgravirana posveta despotovice Barbare, na starosrpskom jeziku i ćirilićkim pismom. Relikvijar je nasljeđe predaka despota Vuka Brankovića, koji je Barbara nasljedila i poklonila katoličkom manastiru na Trsatu kod Rijeke.[4] Ona je bila nećakinja Martina Frankopana, osnivača manastira na Trsatu.