Bitka za Borač (1942)

Bitka za Borač (1942) bila je pobeda hercegovačkih partizana nad snagama NDH.

Bitka za Borač (1942)
Deo Drugog svetskog rata u Jugoslaviji
Borci Druge proleterske brigade, koja je učestvovala u boju.
Vreme 17. april 1942. Mesto istočna Hercegovina Ishod partizanska pobeda
Sukobljene strane
NOVJ	Ustaška vojnica
Komandanti i vođe
Ratko Sofijanić
Uključene jedinice
Druga proleterska brigada Hercegovački partizanski odred Kalinovički partizanski odred	lokalne ustaške posade
Jačina
2.000 boraca 2 topa	1.200 ustaša
Žrtve i gubici
45 poginulih 89 ranjenih	180 poginulih

Pozadina

Konjic

Kalinovik

Mjedenik

Šipovica

Lončari

Ulog

Bjelimići

Gacko

Bitka na mapi BiH. Ustaška uporišta obeležena su crno, a partizanska crveno. Ukršteni mačevi pokazuju mesto najveće borbe, selo Mjedenik.

Borač je predeo sa više naselja u predelu izvora reke Neretve. U prvoj polovini 1942. bio je jedno od najjačih ustaških uporišta u istočnoj Hercegovini, odakle su ustaše vršile ispade u okolne krajeve, terorisale srpski živalj i ugrožavale vezu između oslobođenih krajeva Hercegovine, Bosne i Crne Gore. Stoga je Vrhovni štab NOVJ polovinom februara 1942. naredio Operativnom štabu za Hercegovinu i Operativnom štabu za Kalinovik da se ustaške snage u Boraču likvidiraju. Spoljnu odbranu Borača ustaše su organizovale grupnim posedanjem više utvrđenih naselja i dominirajućih visova, sa kojih su branili prilaze ka unutrašnjosti, gde su za odbranu naročito utvrdili sela Mjedenik i Šipovicu.

Suprotstavljene snage

Borač je branilo oko 1.200 ustaša. U napadu su učestvovali partizanski odredi pod komandom Operativnih štabova za Hercegovinu i Kalinovik i jedan bataljon Druge proleterske brigade: oko 2.000 borca, 1.400 pušaka, 37 puškomitraljeza, 7 mitraljeza, nekoliko minobacača i dva brdska topa.

Bitka

Po planu Vrhovnog štaba, partizanske jedinice napale su u zoru 17. aprila i do podne zauzele sela: Jabuku, Gornju i Donju Luku, Žuroviće, Šumiće, Bundiće, Sodere, Šipovicu (osim žandarmerijske stanice), Meličiće i Stambeliće, a Mjedenik opkolile. Ustaše su pružale ogorčen otpor, ali u nastavku borbi do 17 časova zauzete su sve branjene tačke, osim Mjedenika i Počelja. Najžešće borbe vođene su na Babinoj Glavi, u selima Šipovici, Lončarima i na Počelju, koji je zauzet tek 18. aprila u 2 časa. Tog jutra, posle trećeg juriša, slomljen je i poslednji otpor ustaša u Mjedeniku.

Posledice

Glavnina ustaških snaga izvukla se ka Konjicu, ali ih je poginulo 180. Razbijene ustaše nisu gonjene preko Uloga ka Bjelimićima, kako je planom Vrhovnog štaba bilo predviđeno, te im je to pomoglo da izbegnu veći poraz. U borbama su naselja u Boraču potpuno uništena. Partizanske jedinice imale su 45 poginulih i 89 ranjenih. Likvidacija ustaša u Boraču pomogla je razvoj ustanka u Hercegovini, što se naročito odrazilo kasnije, u trećoj, četvrtoj i petoj neprijateljskoj ofanzivi.