Branislav Vukosavljević
Branislav Vukosavljević (Beograd, 19. septembar 1929—Beograd, 10. novembar, 1985) bio je jugoslovenski i srpski fudbaler i fudbalski trener.
| Branislav Vukosavljević | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 19. septembar 1929. | ||
| Mesto rođenja |
Beograd,  Kraljevina SHS | ||
| Datum smrti | 10. novembar 1985. (56 god.) | ||
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ | ||
| Pozicija | sredina terena, napadač | ||
| Juniorska karijera | |||
|
Balkan Mirijevo Proleter Beograd Radnički Beograd | |||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1947—1953 1953—1958 1958—1960 |
Crvena zvezda Grashoper Vintertur |
97 ? ? |
(47) (122) (19) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 1949 | Jugoslavija | 2 | (0) |
| Trenerska karijera | |||
| 1958—1960 1960—1963 |
Vintertur Grashoper | ||
Biografija uredi
Rođen je 19. septembra 1929. godine u Beogradu. Vukosavljević je od 1953. do 1958. godine igrao za švajcarski Grashopers, a tada nije bilo dozvoljeno mladim fudbalerima da odlaze u inostranstvo, ali je on kao student germanistike pod pokroviteljstvom Ujedinjenih nacija dobio dozvolu državnog vrha Jugoslavije da ode u Švajcarsku, jer je to bila i dobra reklama za Jugoslaviju u tom trenutku.[1][2]
Studirao je germanistiku, a završio je ekonomiju i bio direktor turističke agencije Centroturist dugi niz godina. Svojim poslovnim i političkim vezama pomagao je bivšim saigračima iz Crvene zvezde, kao što su Aca Aranđelović, Kosta Tomašević, Predrag Đajić, Rajko Mitić i drugi. Bio je prijatelj sa Ljubom Tadićem.[1]
Vukosavljević je bio pokrovitelj veteranske sekcije Crvene zvezde, sve do smrti, 10. novembra 1985. godine.[3]
Karijera uredi
Vukosavljević je karijeru počeo u mlađim timovima Balkan Mirijevo, a kasnije igrao u još dva beogradska kluba, u mlađim kategorijama Proletera Beograd i Radničkom Beograd.[3]
Profesionalnu karijeru započeo je 1947. godine kada je potpisao za Crvenu zvezdu, gde je igrao do 1957. godine, na 97 takmičarskih utakmica uz 47 golova, a ukupno je zabeležio 291 meč uz 138 pogodaka, računajući revijalne, prijateljske i turnirske utakmice.[3][1] Sa Crvenom zvezdom učestvovao je u osvajanju dve šampionske titule, Prvenstva Jugoslavije, 1951. i 1953. godine i tri Kupa Jugoslavije — 1948, 1949 i 1950. godine.[4] U Crvenoj zvezdi najčešće je igrao na poziciji levog krila.[1] U osvajanju prvog Kupa Jugoslavije u istoriji Crvene zvezde, 1948. godine, Vukosavljević je postigao četiri gola u četiri meča, dva u finalu protiv Partizana. Tokom Prvenstva Jugoslavije 1948/49. godine na 16 utakmica postigao je 6 golova za Crvenu zvezdu. Trofej u Kupu Jugoslavije, Crvena zvezda odbranila je i 1949. godine, a Vukosavljević je u polufinalu postigao gol za pobedu.[3]
Prvu titulu prvaka sa Crvenom zvezdom osvojio je 1951. godine, kada je na sedam susreta postigao dva gola.[3] Nakon oporavka od povrede, tokom šampionata Jugoslavije 1952. godine postigao je 8 golova, a najbolji strelac bio je i u Kupu Jugoslavije 1952. godine sa 6 golova.[3] Drugu titulu sa Crvenom zvezdom osvojio je u sezoni 1952/1953. u šampionatu Jugoslavije, kada je na 13 utakmica postigao 8 golova i bio drugi po efikasnosti u Crvenoj zvezdi.[1]
Od sredine 1953. godine igrao je za švajcarski Grashoper, u čijem dresu je postigao 122 ligaška pogodka, do 1958. godine. Tokom sezone 1955/56. Superlige Švajcarske bio je najbolji strelac šampionata, sa 33 postignuta gola. Na utakmici protiv Belincone (6:0) postigao je svih šest pogodaka na meču i dao svoj doprinos u osvajanju duple krune Grashopera.[1] Tokom sezone 1953/54. Superlige Švajcarske, postigao je 28 golova, a 1956/57. se 26 puta upisao u strelce.[1]
U periodu od 1958. do 1960. godine igrao je za švajcarski Vintertur, za koji je postigao 19 golova, a u isto vreme kada je igrao, bio je i trener tima. Vukovavljević je nakon toga bio trener i Grashopera (1960—1963) i sportski direktor tog kluba.[3][5]
Za fudbalsku reprezentaciju Jugoslavije nastupao je 2 puta, 30. oktobra 1949. godine protiv reprezentacije Francuske u Parizu i 13. novembra 1949. godine protiv selekcije Austrije u Beogradu.[3] Kasnije je više puta bio pozvan da igra, međutim imao je karijeru u Švajcarskoj, a politika fudbalskog saveza Jugoslavije bila je da za reprezentaciju igraju fudbaleri iz domaćih klubova.[1]
Trofeji uredi
Klupski uredi
- Prvenstvo Jugoslavije: 1951. i 1952/53.
- Kup Jugoslavije: 1948, 1949 i 1950
- Superliga Švajcarske: 1955/56.
- Kup Švajcarske: 1995/56.
Individualno uredi
- Najbolji strelac Superlige Švajcarske: 1955/56.
Reference uredi
- ^ a b v g d đ e ž „Vukosavljević Branislav”. reprezentacija.rs. 27. 1. 2010.
- ^ „Odlasci fudbalera u inostranstvo: kako je sve počelo”. strategija.org. Pristupljeno 6. 9. 2019.
- ^ a b v g d đ e ž „Na današnji dan: Rođen Branislav Vukosavljević”. mojacrvenazvezda.net. 19. 9. 2017.
- ^ „Šampioni države 1951.”. crvenazvezdafk.com. Pristupljeno 6. 9. 2019.
- ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 27. 6. 2008. g. Pristupljeno 28. 11. 2009.
Spoljašnje veze uredi
- Branislav Vukosavljević na sajtu reprezentacija.rs
- Branislav Vukosavljević na sajtu national-football-teams.com
- Branislav Vukosavljević Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. septembar 2019) na sajtu calcio.com
